DasMag Festival: Leesclub met Joe Dunthorne

Afgelopen zaterdag werd het Das Magazin Festival gehouden. Dertig schrijvers ontmoetten 25 lezers elk om over een van hun boeken te praten, die de lezers vooraf thuisgestuurd kregen. Na afloop van de leesclub was er een groot feest in De Melkweg.

Samen met een vriendin gaf ik me op voor de leesclub met de Engelse Joe Dunthorne. Ik had nog nooit wat van hem gelezen, maar zij vindt zijn twee boeken, Submarine (dat recent verfilmd is) en Wild Abandon, erg goed. Het laatste boek werd besproken tijdens de leesclub.

Het gaat over een kleine commune in Wales, geleid door de vader van Kate (17), die uit de commune wil, en Albert (11), die druk bezig is met het feit dat de wereld binnenkort zal vergaan. Met alle mensen in de commune is er wel wat aan de hand, en in het korte boek valt de commune steeds verder uit elkaar. Hier is mijn recensie (engels).

Onze leesclubavond werd gehouden in Waterstone’s, de Engelse boekwinkel in de Kalverstraat in Amsterdam. Toevallig de favoriete winkel van de vriendin en mijzelf. En tot onze grote verrassing lazen we dat de winkel al anderhalf uur vóór de aanvang van de leesclub open zou zijn, speciaal voor de leesclubleden. Wij stonden vijf minuten na opening aan de deur en hebben heerlijk rondgesnuffeld (als je niet in Amsterdam woont dan is zo’n winkel een ware walhalla voor de lezer van engelse boeken). Ik heb er (maar) één gekocht, na overleg met de aardige verkoper.

Impressiefoto van de leesclub met de schrijver, Joe Dunthorne, in het midden, halfverborgen achter de tafel met gin en tonic en bier.

De leesclub werd helemaal bovenin de winkel gehouden, waar stoelen in een cirkel waren opgesteld. In het midden een tafel met gin, tonic, bier en water. Er waren ongeveer gelijke aantallen mannen en vrouwen, het merendeel in de twintig of begin dertig. Na een introductierondje (wie ben je en wat heb je met boeken/schrijven) hield de discussieleider Tim de Gier (journalist) een korte quiz. Ik had het boek zo’n 7 boeken geleden gelezen en ontdekte dat ik alweer veel van de details was vergeten (maar die kwamen door de quiz dus wel weer naar boven).

Daarna deden we weer een rondje, waarbij iedereen mocht zeggen wat zijn of haar favoriete scene was in het boek, en meteen ook een vraag aan de schrijver mocht stellen. Dit duurde ongeveer de rest van de avond. Deze opzet betekende dat we nogal ad hoc het boek bespraken, wat ter sprake kwam werd besproken maar kwam ook heel veel niet aan de orde. Toch kwamen we zo redelijk veel te weten van de schrijver over het hoe en waarom van dit boek.

Joe Dunthorne was een vriendelijke man van begin dertig, die het zo te zien (en naar zeggen) erg leuk vond om zijn boek met lezers te bespreken. Hij vertelde over de research en andere achtergronden van het boek, en hoe het boek eerst een stuk langer was en weer ingekort werd. Hij vertelde redelijk neutraal over zijn boek (hij wist zelf ook niet altijd alle details meer) en ging nooit in de verdediging. Het gesprek was daardoor heel vriendelijk en prettig.

Het enige nadeel dat de schrijver er zelf bij was, was dat er niet over de minder goede kanten van het boek werd gesproken. Dat had natuurlijk wel gekund, maar daar kwamen we hoe dan ook niet aan toe. Zelf vond ik het boek niet zo geweldig als ik gehoopt had (en mijn vriendin voorspeld had), maar wel heel goed geschreven. Iets meer kritische discussie had de avond wel wat levendiger gemaakt, denk ik, maar alles bij elkaar was het zeer de moeite waard om mee te doen. 

Naar het feest in de Melkweg zijn we niet geweest (de laatste trein naar de provincie vertrekt vroeg).

Nu is een club (als in “leesclub”) meestal niet een incidenteel iets, maar iets waar mensen vaker naartoe gaan, dus ik neem aan dat dit wel het eerste, maar niet het laatste Das Magazine Festival was!

Ben jij ook naar het DagMag Festival geweest? Wat vond jij er van?

Heb je een ander verslag (of foto’s) van de leesclubavonden gezien? Laat dan de link achter in de reacties.

Advertentie