Gelezen: Judaskus door Linda Jansma

judasDit boek kreeg ik van de uitgever voor een recensie.

Wat ik ervan vond: Het verhaal volgt twee heel verschillende gezinnen en pas langzaam wordt duidelijk wat die twee met elkaar te maken hebben. Het ene gezin heeft twee kinderen, de man is huisarts en de vrouw helpt mee in de praktijk. Het andere gezin is een samengesteld gezin, met een oudere tienerdochter die niets te maken wil hebben met haar nieuwe ‘moeder’.

De vrouw van de huisarts ontdekt dat ze gevolgd wordt en dat haar man met iets geheimzinnigs bezig is. Zij gaat op onderzoek uit. De tienerdochter in het andere gezin ontdekt iets over haar vader waardoor hij in een minder goed daglicht komt te staan.

De oplossing van mysterie is nogal ongeloofwaardig, of tenminste, het wordt niet hard genoeg gemaakt waarom mensen zouden doen wat ze gedaan hebben. Dat komt misschien ook omdat het grootste deel van de oplossing niet door Barbara, de vrouw van de huisarts, wordt uitgezocht, of door iemand anders, maar verteld wordt door de dader. Barbara is wel wat op het spoor, maar ze gaat er niet hard genoeg achteraan en laat het er een beetje bij zitten.

Daarna gebeuren er dingen waardoor ze het veel te druk heeft om nog verder op onderzoek uit te gaan en moeten we wachten tot de dader haar en de andere personages in het verhaal vertelt wat er precies gebeurd is en waarom. Dat is jammer. Het proces van ontdekken waarom een misdaad begaan is, is juist zo interessant. Hier worden wel wat mysterieuze zaken opgeworpen, en een spel op leven en dood gespeeld, maar het waarom, dat krijgen we op een presenteerblaadje. Hoeveel leuker was het niet geweest als Barbara dat zelf allemaal had uitgezocht?

Wel een aardig verhaal dus, maar als je iets van Linda Jansma wil lezen, lees dan liever Tweestrijd, wat een hartstikke sterke thriller is.

De uitgever zegt: ‘Huisartsenechtpaar Barbara en Marcus van Brederoo wonen met hun twee dochters in een dorpje in Friesland. Wanneer Barbara ontdekt dat haar man iets voor haar verzwijgt, is ze vastbesloten te achterhalen wat dat is.’

Advertentie

Gelezen: In de familie door Joyce Spijker

familieOp de achterkant: Nina Satijn is een jonge fotografe, op zoek naar haar plek in het leven. Ze is single na een lange relatie en vindt steun bij haar oma Emma, die haar na de vroege dood van haar moeder voornamelijk heeft opgevoed. Nina’s vader Boudewijn, minister van Justitie en Veiligheid en bij een volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap, heeft zich tijdens de opvoeding nauwelijks om haar bekommerd en hertrouwde al snel met de mooie Marsala.

Als Nina op een dag bij Emma op bezoek gaat, vindt ze haar op de grond in de woonkamer in haar huis in Wassenaar. Vermoord. Ze besluit alles op alles te zetten om de dader te vinden en de dood van haar geliefde oma te wreken.

Ik had net een boek gelezen waar ik ongelooflijk lang (voor mijn doen) over gedaan had – zeker meer dan anderhalve week – en was wel toe aan iets snels. Dat was dit boek zeker! Ik heb het in een weekend gelezen.

Ik was even bang dat het over een politieke intrige zou gaan – daar ben ik niet zo dol op – maar dat viel mee. Er zijn volgende week verkiezingen en Boudewijn, Nina’s vader, wordt mogelijk de nieuwe minister-president. De moord op zijn moeder komt hem slecht uit, hij is heel druk bezig met de verkiezingen. Valentijn, die regelmatig bij Nina’s oma over de vloer kwam, wordt verdacht van de moord. Hij is een wat aparte man en heeft al eens tbs gehad. Nina gelooft niet dat hij het gedaan heeft en gaat op onderzoek.

Nina gaat een beetje willekeurig te werk in haar onderzoek naar Valentijn (om te bewijzen dat hij het niet gedaan heeft). Ze is eigenlijk niet bezig met de vraag wie het dan wel gedaan heeft. Zo is dit verhaal eigenlijk geen whodunit maar een ‘whodunitnot’. Wel leuk voor de verandering.

De hoofdstukken worden verteld vanuit het perspectief van verschillende personages, waardoor je iets meer dan, bijvoorbeeld, Nina, weet, maar ook lang niet alles om de moorden op te lossen. Wel weet je dat ze op een gegeven moment in gevaar is terwijl zij dat zelf nog helemaal niet weet. Spannend!

Het leest lekker weg en is zeer geschikt voor een rustig weekend of om mee te nemen op vakantie. Het verhaal is niet te ingewikkeld, zodat je dit rustig in stukjes kan lezen – maar het is dus ook heel geschikt om lekker in door te lezen. Een aanrader!

Dit boek heb ik van de uitgever ontvangen voor recensie.

Boek recensie: Dossier 64 van Jussi Adler-Olsen

Dossier 64 van Jussi Adler-Olsen

Dossier 64: Waar het over gaat

Website van uitgeverij Prometheus: “Naar aanleiding van een gewelddadige overval op een bordeelhoudster in Kopenhagen duikt Rose, de eigenzinnige assistente van brigadier Carl Mørck, op de kwestie van een jaren geleden verdwenen prostituee – een van de vele onopgehelderde zaken die de afdeling Q moet oplossen. Wanneer Mørck en zijn collega Assad worden gedwongen de zaak te onderzoeken, komen er verdachte aanwijzingen boven water over een eiland waar de Deense overheid vroeger lichtzinnige vrouwen naartoe stuurde, die vervolgens waren overgeleverd aan de luimen van het bewakend personeel. Mørck en Assad ontdekken algauw dat dit slechts het topje van de ijsberg is van een ongehoorde vorm van mensenrechtenschending, die meer dan een halve eeuw geleden is begonnen en blijkbaar nog steeds gaande is.

Dossier 64: Wat ik ervan vond

Weer een heel goed boek in de Q serie. Dit is het vierde deel, hoewel je ze niet per se in een bepaalde volgorde hoeft te lezen. De reden daarvoor is dat er behalve de zaken die onderzocht worden er niet veel ontwikkeling in de achterliggende verhalen zit. In het derde boek kwam Rose, de assistente van brigadier Mørck vooral op de voorgrond, in dit vierde deel was het Assad, ook een assistent. Wat mij betreft mochten we wel wat meer te weten krijgen over de levens achter de hoofdpersonen, maar dat is ons niet (erg) gegund.

Hoe dan ook, het is weer een erg sterk verhaal. De lezer weet meer dan Mørck en zijn assistenten, maar ook lang niet alles. Stukje bij beetje lezen we meer over het verleden, toen niet-gestoorde vrouwen naar een eiland voor krankzinnigen werden gestuurd en daar slecht werden behandeld.

Als er een aanslag op Mørck wordt gepleegd en er ingebroken wordt in het politiebureau is het duidelijk dat ze op een goed spoor zitten. Dan wordt het spannend. De lezer heeft wel een idee welke kant het op gaat, maar het einde blijkt een verrassing te zijn. Als je van de andere delen hebt genoten, zal deze je zeker ook bevallen. En als je er nog geen gelezen hebt, dan zou ik maar eens snel beginnen! 🙂


Mijn waardering: 4/5

Genre: thriller, vertaald

Aantal bladzijden: 472

Gepubliceerd in: 2012

Zie ook mijn recensies van De vrouw in de kooiDe fazantenmoordenaarsDe noodkreet in de fles

Boekrecensie: Nachtmerries door Sharon Bolton

Nachtmerries door Sharon BoltonNachtmerries: Waar het over gaat

Volgens bol.com: “De universiteit van Cambridge wordt geteisterd door verontrustend groeiend aantal zelfmoorden van studenten. Rechercheur Mark Joesbury leidt het onderzoek en moet meer slachtoffers te voorkomen. Daarvoor zet hij de jonge en gedreven politieagente Lacey Flint in, die undercover als onzekere studente in het campusleven duikt…

Alleen psychiater Evi Oliver weet wie Lacey echt is, omdat zij ook onderdeel uitmaakt van het onderzoek. Langzaam ontdekken ze een verschrikkelijke trend en als Lacey dezelfde afschuwelijke nachtmerries krijgt als die waarvan de zelfmoordslachtoffers voor hun dood last van hadden, wordt duidelijk dat zij de volgende is.

Nachtmerries: Wat ik er van vond

Lacey Flint kende ik nog van het eerste boek over haar (dit is het tweede), Now You See Me (Zielsgeheim), dat ik 5 sterren gaf. Qua verhaal is Nachtmerries iets minder sterk, maar de setting vond ik wel heel interessant: de universiteit van Cambridge. Zelf ben ik daar wel eens geweest en kon ik prima voorstellen hoe Lacey daar woonde en hoe de omgeving eruit ziet.

Al heel snel nadat Lacey is aangekomen in Cambridge, krijgt ze dezelfde soort nachtmerries als de meisjes die ze onderzoekt, die zelfmooord hebben gepleegd. Al aan het begin, in de proloog, staat Lacey op een toren  met het plan naar beneden te springen. Haar collega Mark Joesbury probeert haar tegen te houden.

Je weet dus al dat wat er ook gebeurt, het de slechte kant op zal gaan met Lacey. Dat was jammer, want ik zou het fijner gevonden hebben als Lacey ruim op tijd had ontdekt waarom de meisjes zelfmoord pleegden. Maar ja, het is een thriller, he?

En thrillen deed het wel! Er waren verschillende aardige maar mogelijk onbetrouwbare figuren rondom Lacey en de lezer weet net zo min als Lacey wie ze wel of niet kan vertrouwen. Uiteindelijk weet de lezer méér dan Lacey, wat het verhaal extra spannend maakt.

De ontknoping van het verhaal, de reden waarom de zelfmoorden plaatsvonden, vond ik wat vergezocht. Maar dat gaf niet zo, het was spannend genoeg om met Lacey mee te denken en mee te leven.


Mijn waardering: 4,5 sterren (van de 5)

Bladzijden: 312

Publicatie datum: 2014

Dit boek heb ik: gekregen voor recensie van de Not Just Any Book Club

 Extra: Van Sharon Bolton las ik ook Sacrifice en Awakenings.

Boekrecensie: Val door Tupla M.

Val door Tupla M.Val: Waar het over gaat

Volgens de uitgever: “Caro van Soerendonk was ooit een veelbelovende juriste, nu is ze een overwerkte echtscheidingsadvocaat die te veel drinkt, paniekaanvallen heeft en fouten maakt. Als er een officiële klacht tegen haar wordt ingediend, wordt ze tot nader order op non-actief gesteld.

Dan vraagt een onbekende vrouw om haar hulp. Haar dochter Valerie is verongelukt in een oude Belgische mijn, maar de verzekering wil niet uitbetalen. In een poging haar gevoel voor eigenwaarde terug te winnen neemt Caro de zaak aan. Dan wordt duidelijk dat men niet zit te wachten op de inmenging van Caro. Wat in eerste instantie op een simpel klusje leek, verandert al snel in een levensechte nachtmerrie.”

Val: Wat ik er van vond

Caro woont voorlopig even op haarzelf, haar man en dochter waren haar drinkbuien beu. Nu woont ze in een klein flatje en wordt ze door iemand uit het verpleegtehuis van haar moeder gevraagd, te onderzoeken hoe het zit met de verzekering van haar overleden dochter. Ze wil zich er snel vanaf maken, maar graaft toch steeds dieper in de zaak. Het blijkt toch allemaal niet zo eenvoudig te zijn als het leek.

Tijdens haar onderzoek, waarbij ze (illegaal) gebruik maakt van haar status en connecties, komt ze in België terecht. Daar blijkt een gezin in een afgelegen boerderij een geheim te hebben. Wat dat precies, daar komt Caro niet zo makkelijk achter. Ze krijgt hulp van een oude vriend, die eigenlijk te ziek is om te helpen, maar wel met nuttige informatie komt, hoewel misschien net te laat…

Ondertussen wil haar dochter niets van haar weten en zoekt Caro toch voorzichtig toenadering. Het tienergedrag van Julia vond ik heel overtuigend. Verder zijn er ook nog een wat aparte buurvrouw en een pizzabezorger met een oorlogstrauma.

Vooral de personages en hun interacties vond ik goed beschreven en interessant. Het thrillerverhaal eromheen was wel aardig, maar niet heel bijzonder. Wel leuk dat een deel van het verhaal zich in België afspeelde, waar het toch allemaal net iets anders gaat als in Nederland.

Een leuke thriller die ik met plezier heb gelezen.


Mijn waardering: 4 sterren (van de 5)

Bladzijden: 312

Publicatie datum: 2013

Dit boek heb ik: gekregen van uitgeverij Crime Compagnie voor recensie

Extra: Dit boek telt mee voor de Ik Lees Nederlands! Uitdaging

Ik Lees Nederlands!