Eerste Hoofdstukken is een serie op De Boekblogger waarin ik het eerste hoofdstuk van een boek lees (meestal als voorpublicatie van een nieuw te verschijnen boek of een pas verschenen boek) en mijn mening geef: doorlezen of wegleggen?
Deze schrijver ging mij volgen op Twitter en toen hadden we het over Eerste Hoofdstukken en zijn boek. Zoiets. Het leek me wel leuk om te lezen en ik kreeg het toegestuurd. Eenvoudiger kan het nauwelijks.
Caveat: Wees héél voorzichtig nu! Eerste hoofdstukken kunnen fantastisch zijn, terwijl de rest van het boek tegenvalt. Omgekeerd kun je wel stellen dat als het eerste hoofdstuk al niet veel soeps is, de rest dat waarschijnlijk ook niet is.
Het boek
Boek: Vallen als het heet is door Jelmer Jepsen
Genre: Fictie
Bladzijden: 222
Uitgeverij: Prometheus
Publicatie Datum: oktober 2013
Cover: Op het eerste gezicht een beetje nietszeggend: alweer zo’n vrouw die je op de rug ziet. Ze loopt weg, heeft een rode jurk aan en verder niets. Dan, een opvallend detail: ze houdt een naakte pop bij het enige been vast, het andere is er niet. De cover nodigt mij niet echt uit tot lezen. Het verhaal op de achterkant vind ik wel interessant.
Op de website
De uitgever zegt: “Toen Morris achttien was verbrak zijn moeder Fieke zonder opgaaf van reden alle contact met hem. Nu, vijftien jaar later, zit hij tot zijn eigen verbazing samen met haar in een vliegtuig naar Corsica. Het doel? Zijn wereldvreemde moeder naar het sterfbed van zijn oma brengen. Een beladen onderneming, want ook oma heeft al jaren geen contact meer met Fieke, en net als Morris heeft zij geen idee waarom.
Vallen als het heet is is een tragikomische rollercoaster die bol staat van de intriges, verbale krachtmetingen en curieuze motieven, zijdelings gebaseerd op Jepsens eigen leven.“
Mijn indruk
Mijn indruk is gebaseerd op de eerste hoofdstukken en mag daarom niet worden geciteerd als betreffende het hele boek.
De proloog begint mooi: “Ze rook aan een bloeiende rododendronstruik toen ik vanaf de muziekkoepel de hoek om kwam”. Echt zo’n zin voor een quiz: “Welk boek begint met deze zin?” Eerst beroemd worden, natuurlijk. Er staan trouwens wel meer mooie zinnen in, van die alleszeggende oneliners.
De hoofdpersoon, Morris, kent zijn moeder niet zo goed. Ze komen elkaar tegen in de stad en spreken af een keertje af te spreken. De moeder lijkt me een raar mens.
In het eerste hoofdstuk is het 15 jaar later. Morris gaat onder protest met zijn moeder naar Corsica, waar zijn doodzieke oma woont, die nog een paar weken te leven heeft. In de taxi gedraagt zijn moeder zich vreemd.
De hoofdstukken worden telkens voorafgegaan door een zoekresultaat: relaxatie, negeertechnieken, duidelijk zaken die Morris nodig heeft om de tijd met zijn moeder door te kunnen komen!
In hoofdstuk 2 zitten ze op het vliegveld wachten op hun vliegtuig. Terwijl moeder naar de wc is, bekijkt Morris de inhoud van haar shopper en herinnert zich dingen van vroeger, bijvoorbeeld dat hij op 17 jarige leeftijd, die 15 jaar geleden van eerder, het huis uitgegaan was, uitgegooid zowat. Dan vindt hij een envelop met zijn eigen naam erop in de tas…
Oordeel
Ja, ik wil doorlezen! Ik vind die moeder maar een vervelend mens, maar ook wel intrigerend. Wat is er nu precies mis met haar? Normaal is ze zeker niet. En wat gaat er gebeuren als ze op Corsica aankomen? Zijn moeder lijkt van plan zich toeristisch te gaan gedragen in plaats van op ziekenbezoek te gaan. En als dat niet genoeg is, staat het boek ook nog eens vol met mooie zinnen!
Wat zeg jij? Doorlezen of wegleggen?
Laat een reactie achter met je keuze.
Doorlezen :). Ik ga hem hopelijk volgende week lezen.
Veel plezier, Jenny!
Dit boek was me al opgevallen en nu ik jouw eerste indruk lees ben ik helemaal verkocht. Doorlezen dus!
Dit is beslist jouw soort boek, Inge!
Doorlezen, klinkt goed.
Dank je, Mijke. Ik ben inderdaad de rest van het boek aan het lezen.
Doorlezen! Klinkt intrigerend en dus uitnodigend om door te lezen.
Ja, ik ben al wat verder maar snap nog steeds niets van die moeder, Dikkiedik. Misschien blijft dat ook wel zo… 🙂
Doorlezen. De cover vind ik toch wel wat hebben: wat moet deze dame met dat popje ?
Ja, daar heb je gelijk in, Mieke. Maar zo op het eerste, snelle gezicht, is het toch niet zo’n speciale cover.
Is dat popje niet wat gezocht, gestyleerd? Ben benieuwd hoe het je bevalt na de eerste hoofdstukken.
Jumasy, ik vond het wel een mooi boek. Zeker blij dat ik doorgelezen heb. Dat popje is inderdaad een soort metafoor. Van mij had het wel een ander plaatje mogen zijn.