Boekrecensie: Miss Verstand door Astrid Harrewijn

Miss Verstand: Waar het over gaat

De uitgever zegt: ‘Alles lijkt kinderpsychologe Iris voor de wind te gaan. Het leven knipoogt vrolijk naar haar. Ze heeft een nieuwe praktijkruimte in Den Haag, een sociaal leven met leuke vrienden en dan wordt ze ook nog eens gevraagd als deskundige voor een televisieprogramma.

Maar als Iris een groot familiegeheim ontdekt, gaat alles wankelen. Ellende kruist haar pad. Iris lijkt zich er dapper doorheen te slaan, maar als ze ook met de liefde de degens moet kruisen, kan ze niet zonder de hulp van haar beste vriendinnen Lein en Didi.

Miss Verstand is het slotdeel van het drieluik over Didi, Lein en Iris, drie hartsvriendinnen die lief en leed met elkaar delen.’

Miss Verstand: Wat ik ervan vond

Nadat ik al Miss Match gelezen had, was het nu tijd voor het derde deel in de Miss serie (het eerste deel, Miss Communicatie, heb ik nog niet gelezen).

In haar baan is Iris heel goed – ze is kinderpsychologe – maar eigenlijk heeft ze daarbuiten helemaal geen leven (ook al staat in de beschrijving hierboven dat dat wel zo is). Ze gaat daarom op toneelcursus op uitnodiging van haar collega Ellen. Dat is leuk om te doen, vooral de regisseur is erg leuk. Maar goed, die heeft een vriendin en Iris houdt afstand.

Op een gegeven moment is Ellen niet meer de leuke collega die ze eerder was en Iris moet zien van haar af te komen. Maar dat is niet zo eenvoudig. Ondertussen doet ze mee aan een televisieprogramma (als deskundige) maar dat blijkt niet zo’n succes als ze had gedacht.

Het leest lekker weg, maar is niet zo spannend als Miss Match, waar een arrestatie in China een van de situaties was waarin de hoofdpersoon terecht kwam. In Miss Verstand gaat het toch wat rustiger toe. Ik kon niet goed begrijpen hoe Ellen, die eerst een redelijk leuke collega was, heel snel een heel lastig mens werd. Er was wel een verklaring, maar die vond ik niet helemaal waarschijnlijk.

Hier werd er ook iets meer met het ‘leuke man’ idee gespeeld en dat had van mij niet zo gehoeven. Die man was net iets te veel.

Wel een plezierig boek, dus, maar niet zo goed als Miss Match, waar ik echt van genoten heb.

Mijn waardering: 4/5

Dit boek heb ik: gekregen tijdens de boekpresentatie van dit boek

Aantal bladzijden: 288