Boekpresentatie Miss Verstand (Astrid Harrewijn)

 

Afgelopen zaterdag ben ik naar de boekpresentatie van Astrid Harrewijn’s nieuwe boek, Miss Verstand, geweest op uitnodiging van de uitgeverij, Luitingh Sijthof. Dit is het derde deel in een drieluik over drie vriendinnen. De eerdere twee delen waren Miss Communicatie en Miss Match.

Nu had ik nog nooit een boek van Harrewijn gelezen, denkende dat deze in de categorie ‘Flauwe chicklit’ viel, en vooral gericht op 16-jarigen. Ik lees heel graag chicklit, maar niet ‘Flauwe chicklit’ en ik ben wel drie keer ouder dan 16-jarigen. Flauwe chicklit, dat vind ik boeken waarin de hoofdpersoon een érg domme vrouw is (zoals Becky Bloomwood in Shopaholic) en het hele boek er voornamelijk om gaat dat zij die ene man, die ze in eerste instantie helemaal niet mag, toch krijgt.

Dus las ik voor de zekerheid eerst maar eens Miss Match, het tweede deel in de serie (het eerste deel was er even niet, in de bibliotheek). Dit bleek een hartstikke leuk boek over een vrouw van een jaar of dertig die een eigen bedrijf heeft, maar dwarsgezeten wordt door haar zakenpartners, mannen die ze in eerste instantie over zich heen laat lopen. Dom is ze niet, maar ze heeft het wel vreselijk druk. Ze is het hele boek door hard bezig haar bedrijf te runnen zoals zij dat wil, en niet zoals de mannen het blijkbaar met zijn allen hebben afgesproken. Er gebeurt van alles en ik vond het een hele leuke chicklit.

Dus ben ik op de pond gestapt naar ‘de andere kant’ van het IJ waar, in een café uitkijkend over het water, de boekpresentatie plaatsvond. We waren met een stuk of twintig, waaronder twee mannen. Behalve mensen van de uitgeverij waren er een aantal bloggers en een aantal mensen die een Facebook prijsvraag hadden gewonnen en als eersten het nieuwe boek al hadden gelezen.

Astrid Harrewijn vertelde over het schrijven van de drieluik en las een stuk voor uit het nieuwe boek. Ze legde uit dat ze meestal achteraf research doet voor haar boek. Dat lijkt niet handig, maar ik geloof dat dit komt omdat ze haar creativiteit niet wil laten beperken door de werkelijkheid. Ze past eventueel later het verhaal nog aan waar nodig. Blijkbaar zijn haar beschrijvingen van de verschillende Nederlandse steden waar het boek zich afspeelt, heel kloppend. Voor buitenlandse steden heeft ze er Google Maps bijgehaald of is ze soms toch ter plekke wezen kijken. Haar boeken worden door niemand gelezen tot de eerste versie helemaal af is, en haar man Wim leest ze zelfs pas als ze al gepubliceerd zijn.

Voor echte fans: blijkbaar komt er altijd een personage uit één boek weer terug in een volgend boek (vind ze allemaal!) en dat gaf haar dan ook het idee om over drie vriendinnen te schrijven in een drieluik. In elk boek staat een andere vriendin centraal.

Hoewel Astrid Harrewijn beweerde een schrijver en geen prater te zijn, was haar praatje heel vermakelijk. Na de lunch beantwoordde ze onze vragen en signeerde haar nieuwe boek. Met een goodie bag gingen we de pont weer op, richting huis.

Advertentie