Een middagje Manuscripta/Uitmarkt

Zo, dat was een leuke middag, zondag op Manuscripta/Uitmarkt. Het was een stuk leuker dan de Uitmarkt van vorig jaar maar niet te vergelijken met het Manuscripta van de afgelopen jaren.

Voor een argeloze boekenliefhebber was het best leuk. Ben je Manuscripta in de Westergasfabriek gewend, dan stelde het werkelijk niets voor. Ik ben vorig jaar en het jaar daarvoor geweest en

Voor mij was Manuscripta een soort van luilekkerland vol boeken. Tjonge, wat kon je daar lekker spelen! Aan twee dagen had ik eigenlijk helemaal niet genoeg: er was zoveel te zien en te doen!

Maar goed, men mag niet klagen: het was tenslotte gratis. Nou ja, zij die van ver kwamen moesten natuurlijk ruim betalen voor hun trein- of parkeerkaartje. En dan is de vraag: was het de moeite waard? Tja, was het dat?

Tatiana de Rosnay mocht een kwartiertje met Wim Brands praten in hetzelfde programmaonderdeel als Abelkader Benali. Kom je daarvoor helemaal uit Frankrijk? Nou ja, het was vermakelijk te zien hoe de veel-geïnterviewde gast het opnam tegen de veel-interviewende Brands en wat mij betreft het duel won.

Abdelkader Benali vertelde over zijn boek, waarin een criminele bokser Nederland ontvlucht om in Marokko, geheel buiten zijn wens, gids te worden voor Nederlandse toeristen. Had ik slechts over het boek gelezen, dan had het me niet geïnteresseerd, maar zoals Benali erover vertelde, raakte ik toch enthousiast. Bingo!

Arthur Japin, die vorig jaar een groter publiek een half uur lang aan zijn lippen zag hangen, moest deze keer het half uur delen met Mirjam Rotenstreich en Nicolaas Klei. Jammer, deze man kan zó geweldig mooi over zijn werk vertellen en voorlezen. Nicolaas Klei had ik even daarvoor ook al in een ander programmaonderdeel gezien, dus wat hij hier nu nog eens deed?

Dat was dit gesprek tussen Andrea van der Pol, Nicolaas Klei, Wim Daniëls en Judith Koelemeijer. Elke auteur kwam ruim aan bod, maar het was toch een beetje een ratjetoe: waarom deze schrijvers samen? (Waarom niet apart?).

Trouwens, weet je dat er vorig jaar op de Uitmarkt ook een tent was, De Literaire Salon, waar interviews met schrijvers gehouden werden? Die was er dit jaar niet….

Als je er goed over nadenkt, dan is de Uitmarkt één literaire tent, een Literair Vluggertje, en een boekenrad groter geworden, en dat noemt men Manuscripta.

Ter vergelijking: vorig jaar telde Manuscripta twaalf verschillende podia waar bij elk tussen de 4 en de 7 optredens per dag waren. Dat weet ik, want ik heb het programmaboekje van vorig jaar nog.

Hier nog even de boeken die ik op Manuscripta/Uitmarkt verzameld heb. Ik schrijf hier later nog meer over, wegens het verkrijgen van sommige boeken met de opdracht (van de uitgever): “Schrijf er maar iets over op je blog.” Hoewel ik niet omkoopbaar ben, ben ik wel sympathiek, dus doe ik dat graag.

Over boeken gesproken: ik miste ook heel erg het bladeren in boeken zonder tekst, de brochures, de ansichtkaarten, en de voorproefjes van nog te verschijnen boeken. In die grote hal, waar je tijden kon ronddwalen…. Ach! Het was gewoon geen Manuscripta. Dat verwachtte ik al niet, en daarom had ik best een leuke middag.

Maar kwam men “vroeger” van heinde en ver voor een weekendje Manuscripta, ik ben bang dat alleen zij, die van heinde komen, voortaan de moeite zullen nemen dit evenement bij te wonen.

Advertentie