Afgelopen vrijdag organiseerde uitgeverij Ambo | Anthos een Open Huis voor haar lezers. Dat is natuurlijk so wie so interessant, maar omdat ik die dag ook nog eens jarig was, leek me dat een leuk verjaardagsuitje. Dus, meteen een kaartje gekocht.
Het programma veranderde een paar keer, zodat sommige van de schrijvers die ik graag had willen zien, er niet waren. Maar uit ervaring weet ik: ook mij onbekende schrijvers kunnen vaak heel goed een mooie lezing houden. Het zijn tenslotte verhalenvertellers!
De dag begon met koffie, waarna er een introductie was door Chris Herschdorfer, de directeur van de uitgeverij. Daarna werd Elle van Rijn geïnterviewd door Liddie Austin.
Elle van Rijn (links op de foto) is bekend van Goede Tijden Slechte Tijden, maar schrijft nu meer dan dat ze acteert. Ze heeft een tijd toneel gedaan, maar vond de herhaling van elke avond hetzelfde doen niet prettig. Toen ze met schrijven begon, verwachtte ze een chick-lit te schrijven, maar al snel werd het een veel zwaardere roman. Hoewel ze ook voor tv schrijft, vindt ze roman-schrijven leuker, omdat ze dan helemaal zelf kan beslissen wat ze schrijft. Maar het is wel eenzaam werk.
Ik heb De dag dat ik Johannes Klein doodreed op de ereader staan maar nog niet gelezen. Nu ben ik erg benieuwd naar de boeken van deze schrijfster, die heel ontspannen en persoonlijk vertelde over haar werk.
Na de koffie (met cake), gingen we in kleine groepjes met iemand van de uitgeverij praten, om meer te leren over het tot stand komen van een boek. Roel van Diepen van Publiciteit vertelde over het proces van manuscript naar boekwinkel en hoe de sociale media zijn werk veranderd hebben.
We zagen ook een mooie trailer van het boek De schok van de val van Nathan Filer, dat deze zomer uitkomt.
Dit was een leuke, interessante sessie en er werden veel vragen gesteld.
Daarna werd de groep van ongeveer 50 bezoekers in tweeën gedeeld en volgden we een apart programma, hoewel je je natuurlijk altijd bij de andere groep kon aansluiten voor een bepaalde sessie, zoals ik later op de dag een keer deed.
Braaf ging ik naar de lezing van Hassnae Bouazza, waar ik eigenlijk geen interesse voor had. Maar dat veranderde al snel. Deze vrolijke dame vertelde boeiend over Arabieren kijken, haar nieuwe boek. Of eigenlijk, over de achtergrond van het boek. Dit deed ze aan de hand van video clips, waardoor haar lezing erg amusant werd.
Ze vraagt zich af: waarom altijd die schreeuwende Arabische mannen met baarden op de westerse tv? In Arabië heb je die natuurlijk ook wel, maar het merendeel van de tv tijd wordt daar gevuld met amusementsprogramma’s (waaronder The Voice Arabië). Door het bereik van satellietzenders zijn er de laatste jaren verschuivingen te vinden in de Arabische moraal. Er zijn soaps waarin men vreemdgaat, er zijn zangeressen die wulps dansen met ontblote schouders, enz. Dit beïnvloedt de maatschappij en daardoor de politiek die gedwongen wordt een standpunt in te nemen, die vaak minder streng is dan daarvoor.
Een mooie lezing met grappige video-beelden.
Tijdens de lunch, in het souterrain, heb ik gezellig met een aantal mensen staan kletsen en een aantal boeken gekocht. Kijk eens: 3 voor 10 euro en ik had al niets meer te lezen! 😉
Deze boeken kocht ik: De donor van Helen Fitzgerald. Ik ben een beetje fan (ik volg haar op Twitter en dat doe ik niet met de meeste schrijvers!), en had van dit boek de eerste hoofdstukken al goedgekeurd. Verder Papieren kind van Randy Susan Meyers, waar ik ook al in geinteresseerd was en als derde boek een waarvan ik niet gehoord had, maar wel van de schrijver: Het moordenaarsspel van Ali Knight.
Die ga ik binnenkort verorberen.
Na de lunch kregen we een workshop van Monika Peetz. Van haar heb ik het boek De dinsdagvrouwen, gewonnen op Manuscripta maar nog niet gelezen.
Zij bleek een hele leuke, enthousiaste dame die ik meteen in mijn vriendenkring wilde opnemen. Aan de hand van het verhaal van Roodkapje legde ze uit hoe een schrijver een verhaal opbouwt, welke keuzes hij of zij moet maken, en hoe lastig dat kan zijn.
Ook vertelde ze over haar werk als scenarioschrijfster, o.a. bij de Duitse misdaadserie Tatort.
Alweer een heel vermakelijke lezing.
Vervolgens een lezing van relatie-psycholoog Jean-Pierre van de Ven, die er inderdaad als een Jean-Pierre uitziet.
Een charmante man die over het onderwerp van zijn boek, Doen jullie het nog?, sprak. En dat was dan ook zijn eerste vraag aan de zaal. In de kleine ruimte met zo’n 15 mensen werd er met het publiek over het onderwerp “sex” gepraat, maar vooral vertelde van de Ven ons over de geschiedenis van de sexualiteit.
Een interessant onderwerp waardoor we wat over tijd gingen, maar gelukkig niet te laat om de laatste lezing van de dag mee te maken.
Die laatste lezing werd verzorgd door Rosita Steenbeek, nog maar net overgestapt naar deze uitgeverij en nog druk bezig met haar nieuwe boek. Zij vertelde over haar werk en haar leven in Rome. Zij kwam in plaats van de zieke Herman Koch, was zo aardig op het laatste moment in te vallen.
Zelf kende ik haar alleen van Ballets Russes, wat ik wel een aardig boek vond.
[Helaas geen foto’s wegens cameraproblemen]
Daarna een borrel met snacks en een goodie bag mee naar huis.
Voordat ik de goodie bag laat zien, eerst wat anders: deze dag was niet alleen leuk vanwege de prima organisatie of de interessante schrijvers, maar wat mij betreft ook door de lezers die er waren. Een aantal van hen kwam ik gedurende de dag telkens weer tegen, en met boekenliefhebbers is het altijd prima toeven. Zo ontmoette ik de gezellige Wil, die gelijk met mij bij de uitgeverij aankwam en met wie ik veel heb zitten kletsen; de aardige Tanneke, die op mij afkwam om te vragen of ik Judith-van-De-Boekblogger was (ze is fan!), Annet van boekhandel Blokker in Heemstede (waar ze overigens elke week online een ebook met korting verkopen), met wie ik heerlijk over boeken heb gebabbeld; Koos, een gezellige fotograaf die nog meer leest dan ik, die ik al kende van het etentje met Arjan Visser; Manon, van de Twitterleesclub, die ik op Manuscripta al ontmoet had (in juni lezen ze Eline Vere van Couperus, zéér geschikt voor de Ik Lees Nederlands! uitdaging); Jacqueline, die ik niet kende, maar die mij op verzoek van de afwezige Joke (een internet en later Real-Life kennis) aansprak om me te vertellen dat Joke er niet bij kon zijn (ik had al rondgekeken of ik haar kon vinden); en nog een leuke vrouw met wie ik o.a. de lezing van Monika Peetz volgde.
Bij de borrel heb ik voornamelijk met Roel van de publiciteit gepraat – zodat hij nu meer over bloggers weet en ik meer over zijn werk. Interessant!
Hier dan de goodiebag…
Met daarin een exemplaar van het tijdschrift Boek, het boek Alleen maar mijn moeder van Trees Roose (deze kende ik al, het boek gaat naar een vriendin), Spanning & Retourtje Hato van René Appel (een kleine hardback met twee thrillerverhalen), Het eeuwige volk kent geen angst door Shani Boianjiu (een boek dat ik al wel op het oog had, maar nog niet gelezen), Zomerhuis met zwembad door Herman Koch, als Qinqo ebook (deze wilde ik toch al lezen!), en Kind 44 van Tom Rob Smith (dat volgens de dames in mijn boekgroep érg goed is), als Dwarsligger.
.
Deze dag was dus een ideale verjaar-dag voor een boekenliefhebber!
Leuk of niet?
Nog niet genoeg gehad? Hier is een link naar een aantal professionele foto’s van deze dag.
En vraag je je af, waarom die “2” in de titel van deze blogpost? Hier is mijn eerste bezoek aan een uitgever!
De Boekblogger 
Het klinkt als een ontzettend interessante (en volle!) dag. Jammer dat ik op het laatste nippertje er toch niet bij kon zijn.
Heel jammer dat je er niet was, Inge. Het was echt een hele leuke dag.
Wat een heerlijke dag, en dan ook nog Rosita Steenbeek horen, wat een leuke bonus, zeker als ze niet op het programma stond. (ik mag haar boeken graag lezen en ik vind het een leuk mens, dus ik ben nu officieel een beetje jaloers op je!) 🙂
groetjes,
Het was inderdaad heel leuk om Rosita Steenbeek te horen praten. Ze is natuurlijk niet zoveel in Nederland, maar ik hoop dat je toch ook een keer de kans krijgt haar te horen.
Wauw, dat klinkt interessant! Het zal zeker een mooi verjaardagscadeau zijn geweest.
Een hele goede verjaardag was het, Nadine. Met ’s avonds nog de leesclub op bezoek. 🙂
Wat een geweldige verjaardag-dag ! Warme groet, Mieke
Dank je, Mieke.
Wat een leuk verslag!! Wat een leuke dag was het he!
Dank je, Mike. Ja, ik vond het erg geslaagd.
Wat een mooi verslag van de dag die ik ook als geslaagd ervaren heb! Bedankt dat je me een leuke vrouw vond 🙂 ik vond het ook gezellig, leuk je te ontmoeten.
Leuk dat je reageert, Sylvia. Ik heb te weinig op de naamkaartjes gelet, eerlijk gezegd. Fijn dat “de leuke vrouw” nu een naam heeft. 🙂
Als ik dit zo lees heb ik heel wat gemist! Maar gelukkig kun jij hele leuke verslagen schrijven, zodat het een heel klein beetje is alsof ik er ook bij was.
Dank je, Joyce. Ja, heel jammer dat je er niet bij was.