dec 15 2012

Recensies voor Uitdaging voor 2013: Ik Lees Nederlands!

Ik Lees Nederlands!

Omdat het aantal reacties nogal groot begon te worden, heb ik een nieuwe blogpost gemaakt om je recensies toe te voegen. Die vind je HIER. Voeg dus niets meer hieronder toe.

Laat hier in een reactie je link achter naar je boekrecensies voor de Ik Lees Nederlands! Uitdaging 2013 en ik zal ze toevoegen aan de lijst. Als je je eerder gestelde doel gehaald hebt, laat dan een link naar je artikel achter waarin je vermeldt dat je helemaal klaar bent met de uitdaging.

Geen blog? Laat in de reacties je naam, boek titel en auteur en een korte (of lange) mening over het boek achter. Laat ook weten wanneer je klaar bent met de uitdaging.

Uit degenen die hun uitdaging waarmaken, trek ik één winnaar die een Nederlands boek mag uitkiezen tot 20 euro.

Gelezen boeken voor de Ik Lees Nederlands! uitdaging:

  1. Janneke las Laatste nacht van Els Florijn (recensie) (1/20)
  2. Lalagè las Ontaarde moeders van Renate Dorrestein (zie reacties) (1/30)
  3. Jeroen las De leesclub van Renate Dorrestein (zie reacties) (7/15)
  4. Nadine las Noorderzon van Renate Dorrestein (zie reacties) (3/30)
  5. Coby las Een nieuwer testament van Hella Haasse (recensie) (1/20)
  6. en Inge las Heren van de thee van Hella S. Haasse (recensie) (1/30)
  7. Isabel las Een gevaarlijke verhouding of Daal-en-Bergse brieven van Hella S. Haasse (recensie) (10/30)
  8. Ryanne las Alle dingen zijn schitterend van Alex Boogers (zie reacties) (1/10)
  9. Joke las Alle dingen zijn schitterend van Alex Boogers (recensie) (2/10)
  10. Anoeska las  Angstval van Charles den Tex (zie reacties) (1/15)
  11. Lady Nadine las De urenfabriek van Fleur Brockhuis (recensie) (1/10)
  12. Kim las  Boer zoekt m/v van Rhijja Jansen (recensie) (1/20)
  13. Petra las Winter chalet van Linda van Rijn (recensie) (1/20)
  14. Kim las Blue Curaçao van Linda van Rijn (recensie) (8/20)
  15. Ernestine las Ann van Kristien Hemmerechts (recensie) (1/30)
  16. Jen las Cadans van Micha Meinderts (recensie) (1/10)
  17. Isabel las Back to School van Jen Minkman (recensie) (1/30)
  18. Isabel las Vrije val van Agave Kruijssen (recensie) (2/30)
  19. Eva las Toen kwam Sam van Edward van de Vendel (recensie) (1/30)
  20. Eva las Het geheim van de keel van de nachtegaal van Peter Verhelst (recensie) (2/30)
  21. Lot las Geschiedenis van een berg van Peter Verhelst (recensie) (4/15)
  22. Eva las Godje van Daan Remmerts de Vries (recensie) (3/30)
  23. Eva las Nooit meer lief van Anna van Praag (recensie) (4/30)
  24. Mevrouw Kinderboek las De  heks van de samba van Anna van Praag (recensie) (9/30)
  25. Nadine las Het oog van de naald van Jo Claes (zie reacties) (1/30)
  26. Judith las Alleen maar mijn moeder van Trees Roose (recensie) (1/30)
  27. Plien las Kaas van Willem Elssschot (recensie) (1/20)
  28. Henry Mensink las Het dwaallicht van Willem Elsschot (recensie) (1/30)
  29. Kim las Het diner van Herman Koch (recensie) (2/20)
  30. ook Lady Nadine las Het diner van Herman Koch (recensie) (2/10)
  31. en ook Shan las The Diner van Herman Koch (recensie) (1/5) English
  32. Joke A las Zomerhuis met zwembad van Herman Koch (zie reacties) (3/15)
  33. Jen las Vogel van Enne Koens (recensie) (2/20)
  34. ook Isabel las Vogel van Enne Koens (recensie) (3/30)
  35. Ernestine las Niemand in de stad van Philip Huff (recensie) (2/30)
  36. Jarina las Afke’s tiental van Nienke van Hichtum (zie reacties) (1/15)
  37. Kim las De verbouwing van Saskia Noort (recensie) (3/20)
  38. Tine las Het allerlaatste griezelverhaal van Bies van Ede (recensie) (1/10)
  39. Judith las Wissel van Sabine van den Berg (recensie) (2/30)
  40. Nadine las De Moord op Anna Bentveld van A.C. Baantjer (zie reacties) (2/30)
  41. Jen las Schaduwtuin van Tineke Beishuizen (recensie) (3/20)
  42. Kruidje las Kartonnen dozen van Tom Lannoy (zie reacties) (1/10)
  43. Plien las Schuld van Tupla M. (recensie) (2/20)
  44. Karin las De zwarte met het witte hart van Arthur Japin (recensie) (1/15)
  45. Rianne las Een schitterend gebrek door Arthur Japin (recensie) (1/15)
  46. Inge las Maar buiten is het feest van Arthur Japin (recensie) (8/30)
  47. ook Plien las Maar buiten is het feest van Arthur Japin (recensie) (5/20)
  48. ook Judith las Maar buiten is het feest van Arthur Japin (recensie) (7/30)
  49. ook Ellen las Maar buiten is het feest van Arthur Japin (recensie) (3/15)
  50. Lalage las Vaslav van Arthur Japin (zie reacties) (4/30)
  51. Ellen las Déjà vu van Esther Verhoef (recensie) (1/15)
  52. Jeroen las Rendez-vous van Esther Verhoef (zie reacties) (9/15)
  53. Jeroen las Alles te verliezen van Ester Verhoef (zie reacties) (11/15)
  54. Ellen las Nouveau riche & andere spannende verhalen van Esther Verhoef (recensie) (4/15)
  55. Judith las Alles wat er was van Hanna Bervoets (recensie) (3/30)
  56. ook Plien las Alles wat er was van Hanna Bervoets (recensie) (3/20)
  57. ook Ernestine las Alles wat er was van Hanna Bervoets (recensie) (5/30)
  58. ook Uniflame las Alles wat er was van Hanna Bervoets (recensie) (1/10)
  59. ook Joke A las Alles wat er was van Hanna Bervoets (zie reacties) (5/15)
  60. ook Jen las Alles wat er was van Hanna Bervoets (recensie) (7/10)
  61. en ook Renata las Alles wat er was van Hanna Bervoets (zie reacties) (1/30)
  62. Janneke las Staatsieportret van een stofzuiger van Sylvia Witteman (recensie) (2/20)
  63. Janneke las In vredesnaam van Danielle Hermans (recensie) (3/20)
  64. Ernestine las Onbewaakt Ogenblik van J. Bernlef (recensie) (3/30)
  65. Ryanne las Het verdriet van Eline van Jan Paul Bresser (zie reacties) (2/10)
  66. Kim las Zwaar Verliefd van Chantal van Gastel (recensie) (4/20)
  67. Janneke2 las Tenerife van Elsinck (recensie) (1/10)
  68. Joke las  Ik was Amerika van Gustaaf Peek (recensie) (1/10)
  69. ook Judith las Ik was Amerika van Gustaaf Peek (recensie) (4/30)
  70. Hanneke las Tejo van Harrie Jekkers en Koos Meinderts (recensie) (1/15)
  71. Isabel las Sevenster van Alexandra Penrhyn Lowe (recensie) (4/30)
  72. Jen las Toren hoog en mijlen breed van Tonke Dragt (recensie) (4/20)
  73. Renata las De Zevensprong van Tonke Dragt (zie reacties) (7/30)
  74. Eva las Een kleine kans van Marjolijn Hof (recensie) (5/30)
  75. Eva las  De arkvaarders van Anne Provoost (recensie) (6/30)
  76. Eva las  Het eiland daarginds van Paul Biegel (recensie) (7/30)
  77. Lalagè las De omweg van Gerbrand Bakker (zie reacties) (2/30)
  78. Ook Shan las The Detour van Gerbrand Bakker (recensie) (2/5) English
  79. Ryanne las Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker (zie reacties) (7/10)
  80. Ellen las Allemaal willen we de hemel van Els Beerten (recensie) (2/15)
  81. Karin las Stadsliefde, scènes in Parijs van Adriaan van Dis (recensie) (2/15)
  82. Ernestine las Dit zijn de namen door Tommy Wieringa (recensie) (4/30)
  83. Ryanne las PAAZ van Myrthe van der Meer (zie reacties) (3/10)
  84. ook Bibi las PAAZ van Myrthe van der Meer (zie reacties) (1/15)
  85. en ook Boekenwijs las PAAZ van Myrthe van der Meer (recensie) (2/10)
  86. Mevrouw Kinderboek las Agent en Boef en de Boefagent van Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer (recensie) (1/30)
  87. Mevrouw Kinderboek las Agent en Boef en de tekenstreken van Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer (recensie) (6/30)
  88. Mevrouw Kinderboek las Dino is mijn vriend van Harmen van Straaten (recensie) (2/30)
  89. Coby las Levenslicht van Jolanda Dijkmeijer (recensie) (2/20)
  90. Jarina las Bibi gaat ervoor van Jolanda Dijkmeijer (zie reacties) (4/15)
  91. Jeroen las De rode loper van Thomas Rosenboom (zie reacties) (1/15)
  92. Jeroen las De nieuwe man van Thomas Rosenboom (zie reacties) (3/15)
  93. Inge las Het bamischandaal van P.F. Thomése (recensie) (2/30)
  94. ook Limoentje las Het bamischandaal van P.F. Thomése (recensie) (4/20)
  95. Inge las Lange dagen van Pia de Jong (recensie) (3/30)
  96. Inge las Post Mortem van Peter Terrin (recensie) (4/30)
  97. Coby las Zwarte piste van Suzanne Vermeer (recensie) (3/20)
  98. ook Kim las Zwarte piste van Suzanne Vermeer (recensie) (10/20)
  99. Lalagè las Rico’s vleugels van Rascha Peper (zie reacties) (3/30)
  100. Petra las De Nederlandse Maagd van Marente de Moor (recensie) (2/20)
  101. Boekenwijs las Pil van Mike Boddé (recensie) (1/10)
  102. ook Lalagè las Pil van Mike Boddé (zie reacties) (8/30)
  103. Lot las Over het IJ van Kees van Beijnum (recensie ) (1/15)
  104. Lot las Meester in de hygiene van Anton Valens (recensie) (2/15)
  105. Renata las Het boek ONT door Anton Valens (zie reacties) (6/30)
  106. Lot las Magnus van Arjen Lubach (recensie) (3/15)
  107. Renata las IV van Arjen Lubach (zie reacties) (4/30)
  108. ook Ryanne las IV van Arjen Lubach (zie reacties) (6/10)
  109. en ook Joke A las IV van Arjen Lubach (zie reacties) (9/15)
  110. Coby las Oscar van Jan Siebelink (recensie) (4/20)
  111. Joke A las Het lichaam van Clara van Jan Siebelink (zie reacties) (1/15)
  112. Plien las Intuïtie van Isabel Bodar (recensie) (4/20)
  113. ook Limoentje las Intuïtie van Isabel Bodar (recensie) (2/20)
  114. Ernestine las En een nacht van Elisabeth Steinz (recensie) (6/30)

  115. Isabel las Dingen van Daan van Wim Daniëls (recensie) (5/30)

  116. Isabel las Daan verliest en verliefd van Wim Daniëls (recensie) (6/30)

  117. Joke A las Psychologie in de ouderenzorg : een vak apart van Marja Vink en R.P. Falck (zie reacties) (2/15)
  118. Anna las Stille Zaterdag van Desanne van Brederode (recensie) (1/5)
  119. Henry Mensink las  Ave verum Corpus van Désanne van Brederode (recensie) (2/30)
  120. Jeroen Bakker las Celeste door Adri van Beelen (zie reacties) (2/15)
  121. Janneke2 las De steek van de schorpioen van Dimitri Bontenakel (recensie) (2/10)
  122. Ryanne las De vergelding van Jan Brokken (zie reacties) (4/10)
  123. ook Judith las De vergelding van Jan Brokken (recensie) (8/30)
  124. Janneke las Oerang-oetangs drijven niet van Stephan ter Borg (recensie) (4/20)
  125. Janneke las Hotel Zero van Annette Zeelenberg (recensie) (5/20)
  126. Janneke las Om adem te kunnen halen van Christine Otten (recensie) (6/20)
  127. Janneke las Kruisverhoor van Peter Delpeut (recensie) (7/20)
  128. ook Judith las Kruisverhoor van Peter Delpeut (recensie) (5/30)
  129. Kruidje las Lokaas van Luc Deflo (zie reacties) (2/10)
  130. Karin las De zwarte Meteoor van Tom Egbers (recensie) (3/15)
  131. Petra las Houvast van Linda Jansma (recensie) (3/20)
  132. ook Limoentje las Houvast van Linda Jansma (recensie) (1/20)
  133. Rianne las Het Keerpunt (Letterrijn) (recensie) (2/15)
  134. Janita las De falende god van Mike Jansen (recensie) (1/30)
  135. Janita las In schaduwen van weleer van Mike Jansen (recensie) (2/30)
  136. Eva las Zus van Sanne Parlevliet (recensie) (8/30)
  137. Eva las De twee jaar nadat van Steef van Gorkum (recensie) (9/30)
  138. Judith las Hotel Linda van Arjan Visser (recensie) (6/30)
  139. Mevrouw Kinderboek las Duh!-boekje Vulkanen (recensie) (3/30)
  140. Mevrouw Kinderboek las Ridder Rikki van Guido van Genechten (recensie) (4/30)
  141. Joke A las Twee koffers vol van Carl Friedman (zie reacties) (4/15)
  142. Isabel las Het onzichtbare licht van Evert Hartman (recensie) (7/30)
  143. Isabel las Fenna van Veronica Hazelhoff (recensie) (8/30)
  144. Janneke las Bajaar van Matha Heesen (recensie) (8/20)
  145. Janneke las Zeevonk van Josha Zwaan (recensie) (9/20)
  146. ook Nadine las Zeevonk van Josha Zwaan (zie reacties) (4/30)
  147. Bibi las Parnassia van Josha Zwaan (zie reacties) (2/15)
  148. ook Ryanne las Parnassia van Josha Zwaan (zie reacties) (5/10)
  149. Jeroen las Het verhaal van Johanna van Hanneke Lankhorst (zie reacties) (4/15)
  150. Joke las De hormoonfabriek van Saskia Goldschmidt (recensie) (3/10)
  151. Mevrouw Kinderboek las Niet bijten, Dolfje! door Paul van Loon (recensie) (5/30)
  152. Mevrouw Kinderboek las Volle maan van Paul van Loon, illustrator Hugo van Look (recensie) (21/30)
  153. Kim las Glazuur van Lisette Jonkman (recensie) (5/20)
  154. Mevrouw Kinderboek las Olifantensoep van Ingrid en Dieter Schubert (recensie) (7/30)
  155. Mevrouw Kinderboek las Bang mannetje van Mathilde Stein van Mies van Hout (recensie) (8/30)
  156. Mevrouw Kinderboek las Droombaan in de dierentuin van Liesbeth van Binsbergen (recensie) (10/30)
  157. Mevrouw Kinderboek las Zwarte zwaan van Gideon Samson (recensie) (11/30)
  158. Kim las Nachtvlucht van Anita Terpstra (recensie) (6/20)
  159. Lalage las Zoals jij bemint van Susan Smit (zie reacties) (5/30)
  160. Janita las Overstroomd van Eva Moraal (recensie) (3/30)
  161. Isabel las Dark Romance van Eva Moraal, Marijke F. Jansen en Issabel Peters (recensie) (9/30)
  162. Mevrouw Kinderboek las Het geheim van de nachtmerrie van Wieke van Oordt (recensie) (12/30)
  163. Limoentje las Schaduwkant van Isa Maron (recensie) (3/20)
  164. Inge las Mijn meneer van Ted van Lieshout (recensie) (5/30)
  165. Mevrouw Kinderboek las Ik ben een held van Ted van Lieshout (recensie) (17/30)
  166. Inge las Huid en haar van Arnon Grunberg (recensie) (6/30)
  167. Inge las Op zee van Toine Heijmans (recensie) (7/30)
  168. Mevrouw Kinderboek las De glanzende stad van Thijs Goverde (recensie) (13/30)
  169. Jeroen las Liefde heeft geen hersens van Mensje van Keulen (zie reacties) (5/15)
  170. Jen las Sprakeloos van Anne Nicolai (recensie) (5/20)
  171. ook Plien las Sprakeloos van Anne Nicolai (recensie) (6/20)
  172. en ook Janneke2 las Sprakeloos van Anne Nicolai (recensie) (5/10)
  173. Janneke2 las Deadline van Koen Vermeiren (recensie) (3/10)
  174. Bibi las De garnalenpelster van Nilgün Yerli (zie reacties) (3/15)
  175. Mevrouw Kinderboek las Koepels van Mariette Aerts (recensie) (14/30)
  176. Karin las Sonny Boy van Annejet van der Zijl (recensie) (4/15)
  177. Jen las Harten Sara van Thomas Olde Heuvelt (recensie) (6/10)
  178. Lalage las Het gym van Karin Amatmoekrim (zie reacties) (6/30)
  179. Judith las De wake van Ronald Giphart (recensie) (9/30)
  180. Joke A las Nooit ziek geweest van Nico Dijkshoorn (zie reacties) (6/15)
  181. Lalagè las Vissen redden van Annelies Verbeke (zie reacties) (7/30)
  182.  Petra las Braam van Willy Schuyesmans (recensie) (4/20)
  183. Limoentje las De losbandige vrouw van Nynke Laanstra (recensie) (5/20)
  184. Petra las Zondagsgeld van Philip Snijder (recensie) (5/20)
  185. Janneke2 las  De expat van  Patricia Snel (recensie) (4/10)
  186. Jarina las  Dat jij nog leeft van Bram Spreeuw (zie reacties) (2/15)
  187. Janita las Lenteregen van Marianne Grandia (recensie) (4/30)
  188. Joke las De verrekijker van Kees van Kooten (recensie) 4/10
  189. Jeroen las Op zwart van Willem Bosch (zie reacties) (6/15)
  190. Plien las De reis naar het kind van Vonne van der Meer (recensie) (7/20)
  191. Mevrouw Kinderboek las De grootste, de gevaarlijkste en andere bijzondere dieren van Jozua Douglas en Loes Riphagen (recensie) (15/30)
  192. Rianne las Het Pauperparadijs van Suzanna Jansen (recensie) (3/15)
  193. Plien las De laatste winter van Femke Roobol (recensie) (8/20)
  194. Kim las Daglicht van Marion Pauw (recensie) (7/20)
  195. Kruidje las Zondagskind van Marion Pauw (zie reacties) (5/10)
  196. Eva las Wegwezen! van verschillende auteurs (recensie) (10/30)
  197. Eva las Het boek van alle dingen van Guus Kuijer (recensie) (11/30)
  198. Ernestine las Pier en Oceaan van Oek de Jong (recensie)) (7/30)
  199. ook Inge las Pier en Oceaan van Oek de Jong (recensie)) (10/30)
  200. Joke las De dwaas van Palmyra van Jan van Aken (recensie) (5/10)
  201. Judith las De wezenlozen van Wytske Versteeg (recensie) (10/30)
  202. Joke A las Jeugdzonde van Almar Otten (recensie) (7/15)
  203. Joke las Euforie van Christiaan Weijts (recensie) (6/10)
  204. Renata las Kinderen van het ruige land van Auke Hulst (zie reacties) (2/30)
  205. Renata las Een uur en achttien minuten van Peter Zantingh (zie reacties) (3/30)
  206. Mevrouw Kinderboek las Wroooaaaaah! van Elsbeth de Ruiter (recensie) (16/30)
  207. Mevrouw Kinderboek las Het knalfeest van Ellie en Nellie van Rindert Kromhout, illustrator: Annemarie van Haeringen (recensie) (18/30)
  208. Mevrouw Kinderboek las De badauto van Judith Eiselin, illustrator: Mark Janssen (recensie) (19/30)
  209. Mevrouw Kinderboek las Tante patatje vanauteur: Ruben Prins, illustrator: Marieke Nelissen (recensie) (20/30)
  210. Mevrouw Kinderboek las Superhelden.nl 2 van Marcel van Driel (recensie) (22/30)
  211. Mevrouw Kinderboek las Familiegeheim van Caja Cazemier en Martine Letterie (recensie) (23/30)
  212. Jarina las Iets van mij van Caja Cazemier (zie reacties) (3/15)
  213. Mevrouw Kinderboek las De allergrootste liefde van Daan van de Beek Anna Jansen-Gronkowska (recensie) (24/30)
  214. Plien las Secret Scouts en de verloren Leonardo van Dennis Kind en Wendel Kind-Wagenaar (recensie) (9/20)
  215. Kruidje las Kamermensen van Annemarie de Gee (zie reacties) (3/10)
  216. Kruidje las Dagen Zonder Dulci van Deniz Kuypers (zie reacties) (4/10)
  217. Judith las Broer door Maurits de Bruijn (recensie) (11/30)
  218. Inge las De verdovers door Anna Enquist (recensie) (9/30)
  219. Plien las Het Oostindisch kampsyndroom van Rudy Kousbroek (recensie) (10/20)
  220. Renata las De Duitsers zijn uitgeschakeld door Tinkebell (zie reacties) (5/30)
  221. Plien las Strak blauw van Renée van Marissing (recensie) (11/20)
  222. Coenraaddekat las 2013 van Monique Koemans (zie reacties) (1/30)
  223. Boekenwijs las Sneeuweieren van Ricus van de Coevering (recensie) (3/10)
  224. Joke A las  Tonio van A.F.Th. van der Heijden (zie reacties) (8/15)
  225. Tine las De wraak van een Koningsdochter van Paul Kustermans (recensie) (2/10)
  226. Tine las Verdieping X van Kim Moelands (recensie) (3/10)
  227. Tine las Fataal van Robert H. Schoemans (recensie) (4/10)
  228. Jeroen las Sjaco van Conny Braam (zie reacties) (8/15)
  229. Jeroen las Dubbel rood van Lidewij Martens (zie reacties) (10/15)
  230. Plien las Drift van Peter van Beek (recensie) (11/20)
  231. Jeroen las Verloren grond van Murat Isik (zie reacties) (12/15)
  232. Mevrouw Kinderboek las Hotel Tussentijd van Lisa Boersen, illustraties van Lars Deltrap (recensie) (25/30)
  233. Mevrouw Kinderboek las Hooggeëerd publiek van Els Vlieger (recensie) (26/30)
  234. Lalagè las De handelingen van Thomas van Rob van der Linden (zie reacties) (9/30)
  235. Plien las Stern van Thomas Heerma van Voss (recensie) (12/20)
  236. Coenraaddekat las Het boekenweekgeschenk van Kary Kepla (zie reacties) (2/30)
  237. Janita las Zin in 2013! Drie korte verhalen van Ilse Spall, Astrid Harrewijn en Lisette Jonkman (recensie) (5/30)
  238. Lalagè las Het Bureau 7: De dood van Maarten Koning van J.J. Voskuil (zie reacties) (10/30)
  239. Mevrouw Kinderboek las Ik wil ook! van auteur Bibi Dumon Tak, illustraties Annemarie van Haeringen (recensie) (27/30)
  240. Mevrouw Kinderboek las Verzin een list! van Annet Jacobs, illustraties en vormgeving Marieke Nelissen (recensie) (28/30)
  241. Bibi las De verjaardagen van Hanneke Hendrix (zie reacties) (4/15)
Advertentie

254 reacties op “Recensies voor Uitdaging voor 2013: Ik Lees Nederlands!”

  2. boek 1: Ontaarde moeders – Renate Dorrestein
    Dit is één van mijn favoriete schrijvers. Haar absurde verhalen zijn makkelijk leesbaar en erg goed geschreven, met rake typeringen.

    • Lalagè, mooi zo! Dorrestein is ook een van mijn favoriete schijvers. Ik geloof dat Ontaarde moeders een van de eerste boeken was dat ik van haar las. Ik moet het weer eens lezen!

  3. Ook hier is de kop eraf, de eerste twee boeken voor 2013 zijn gelezen en eentje daarvan is van Hella Haasse. Een nieuwer testament is dan wel niet zo’n dik boek maar je moet er wel de aandacht bijhouden. Om alles te begrijpen is het waarschijnlijk nodig om het nog een keer te lezen. Maar boek 1 van de uitdaging is gelezen!

  4. En ook ik heb mijn eerste drie boeken van 2013 gelezen. Eėn daarvan was: Alle dingen zijn schitterend van Alex Boogers, mijn eerste boek voor de uitdaging dus.
    Ik vond het een boeiend boek van een voor mij nieuwe schrijver. Ik moet altijd even wennen aan boeken die vanuit verschillende perspectieven geschreven zijn (wil dan eigenlijk graag doorlezen over een hoofdpersoon en moet er weer even inkomen bij de volgende hoofdpersoon), maar in dit geval wende het snel. Een heel klein minpuntje vond ik dat het verhaal van Paul en zijn dochter Zoē wat minder was uitgewerkt, ik wilde meer weten. Een leuk extraatje was dat het verhaal zich afspeelt in mijn directe woonomgeving, zelfs “de buren” komen er in voor.
    Ik vond het een vlot geschreven en spannend verhaal, ik heb ervan genoten.

    • Ryanne, heel mooi dat je eerste boek zo goed beviel! Ik heb ook nog nooit wat van Alex Boogers gelezen, maar heb hem wel zo vaagjes in mijn achterhoofd van “moet ik ook eens proberen”. En nu dus helemaal. Goede start, Ryanne!

  5. Goed, Angstval van Charles den Tex zojuist uitgelezen. Als ik heel eerlijk ben had ik er meer van verwacht… Bleef het gevoel houden dat er nog iets moest gebeuren, maar dat gebeurde niet. De ontknoping vond ik uiteindelijk alleen maar verwarrend. Maar…. Het eerste boek van de ‘ik lees Nederlands’ uitdaging is uit!

    • Ik ben ook nog aan het overwegen om een boek van Kristien Hemmerechts voor deze uitdaging te lezen. Ik ben nieuwsgierig.

  14. Boek 1: Jo Claes, Het oog van de naald (2011).
    Een spannende misdaadroman van de Belgische schrijver Jo Claes. Zijn boeken hebben voor mij net dat ietsje meer omdat ze zich steevast in Leuven afspelen, de stad waar ik ook woon. Maar op zich zijn zijn boeken ook zo al interessant genoeg, met ook nu weer een goed in elkaar gestoken verhaal dat spannend blijft tot de laatste bladzijde.

  19. Eindelijk mijn eerste boek uit!Ik heb Afke’s tiental van Nienke van Hichtum gelezen.In het boek gaat van alles mis,toch vind ik niet echt dat er een leuke spanning in zit.Elk hoofdstuk heeft weer een ander avontuur,niks voor mij.Ik word vrolijker van een lang avontuur of veel humor.Wat ook niet echt te vinden is.Wel mijn complimenten voor het opvoeden van tien kids!!

  23. Sorry daarvoor, Judith!

    Hier is mijn ‘bespreking’ van Boek 2: De Moord op Anna bentveld van A.C. Baantjes: :
    Het eerste boek van Baantjer over De Cock dat ik ooit las (heb ook nooit de tv-serie gezien), en ik vond het goed. Raar echter dat het niet De Cock is die de hoofdrol speelt, maar een zekere inspecteur Peeters. Lekker ontspannende literatuur (raar eigenlijk dat we moord en dergelijke altijd “ontspannend” vinden).

  25. ‘De maagd Marino’ van Yves Petry raad ik jullie niet aan. Het begin is schokkend maar daarna vervalt hij in oeverloos gezwam. Dus ik breng het boek na 100 bladzijden terug naar de bieb…

  27. Kruidje schreef: Mijn eerste boek is uit! Het werd “Kartonnen dozen” van Tom Lannoy (uitg:1991,169 p). Uitgave in de reeks Humo’s klassiekers van nu.
    Het is een autobiografisch verhaal over zijn ontwikkeling als puber. Voor elke periode een doos.

    Ik had nog nooit iets van Tom Lannoy gelezen, maar in progressief Vlaanderen is het echt een must om iets van hem te lezen. Het boek bevat eigenlijk een zwaar thema, maar het is heel licht geschreven, komt grappig uit de hoek en het is zo erkenbaar. Zeker een aanrader. Ik geef het een 4.5 op 5.

    • Leuk! Ik was benieuwd naar dit boek. Na het lezen van jouw recensie weet ik het nog niet zeker… 🙂 Helaas kan ik die app niet gebruiken, want ik heb geen iPhone/iPad. Maar wel een leuke manier om nieuwe boeken te ontdekken.

  32. Ik las “het verdriet van Eline” van Jan Paul Bresser als tweede boek voor de uitdaging. Een soort dubbele uitdaging want het is een verhalenbundel en eigenlijk houd ik daar niet erg van. Alle verhalen spelen zich af in Den Haag, in het Hofstadkwartier en hoewel ze een recent verleden beschrijven gezien de bijfiguren (b.v. politici) die er in voorkomen, voel je in alle verhalen de sfeer van een veel verder verleden. Hoofdpersonen zijn steeds oudere mensen die leven met hun herinneringen of al veel herinneringen kwijt zijn. Niet alle verhalen zijn even boeiend, maar een aantal is zo mooi en bijna verstild geschreven dat ze nog wel even zullen blijven hangen. Zo is er b.v. het verhaal “de Zonderling” over een man die na zijn pensioen poëzie ontdekt, eerst Vasalis en later meer grote dichters of het verhaal over de ontmoeting van enkele mannen in een stoombad die met elkaar in gesprek raken. In eigenlijk alle verhalen zijn de ouderen een soort buitenstaanders geworden, ze beschouwen hun wereld van buitenaf. Ontroerend soms, maar daardoor toch ook een beetje tragisch.

    Nu eerst weer een stapeltje Engelse boeken en dan het derde boek voor de “Ik lees Nederlands” uitdaging. Ik weet nog niet welke dat wordt. Toch weer een boek van een, voor mij, onbekende schrijver of juist een klassieker die ik al lang eens gelezen had moeten hebben? Mogelijkheden genoeg in ieder geval.

    Ryanne

    • Klinkt goed, Ryanne! Ik ben ook niet zo’n verhalenlezer dus ik weet hoe leuk het is als je opeens wel een mooie bundel tegenkomt.

      Voor inspiratie over andere Nederlandse boeken kun je natuurlijk ook in dit blogartikel kijken want daar staan alle tot nu toe gelezen boeken voor de uitdaging op een rijtje.

  34. Mijn eerste was een ouwetje van Elsinck: Tenerife! Ik heb het boek vorige week op Tenerife gelezen en daar ook achtergelaten. Het was een bookcrossboek en daar heb ik mijn reactie erbij gezet (zie de link): http://www.bookcrossing.com/journal/11634428/ (mijn screenname bij bookcrossing is Joanazinha, vandaar die naam bij het boek).

    Groetjes,
    Janneke

  40. Gerbrand Bakker – De omweg
    Eerder las ik ‘Boven is het stil’ en ‘Juni’ van deze schrijver en dat vond ik erg mooie boeken. Bij deze duurde het vrij lang voor ik in het verhaal zat, maar uiteindelijk was het de moeite waard om het uit te lezen. Gerbrand Bakker schept een bijzondere sfeer en beschrijft de dingen erg goed, zonder dat het te langdradig wordt (naar mijn smaak).

  43. Toevallig, of misschien wel niet toevallig, las ik deze week twee boeken naast elkaar, die zich afspelen in de psychiatrie: The Boy Who Could See Demons van Carolyn Jess-Cooke en PAAZ van Myrthe van der Meer. Hoewel het heel verschillende boeken zijn, is de wanhoop en machteloosheid van psychiatrische patiënten in beide boeken heel voelbaar. Alle twee aangrijpend, alle twee aanraders!

    Maar hier moet het dus over PAAZ gaan, een verslag van het leven en de strijd van mensen op een psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. Ik heb hier al recensies over dit boek voorbij zien gaan, over de inhoud hoef ik dus niet veel te zeggen. Ik vond het een erg mooi boek, bewonderenswaardig, mistroostig, regelmatig ook grappig, maar toch vooral verbijsterend. Als je leest over de bijzondere mede patiënten, de therapeuten die elkaar soms lijken tegen te werken, het gegoochel met medicijnen en de soms bizarre regels, vraag je je af hoe een mens daar ooit beter kan worden. Des te knapper de liefdevolle manier waarop de schrijfster dit allemaal beschrijft.

    Op de site van Myrthe van der Meer staat een fantastische boektrailer van dit boek, heel mooi gemaakt. Ik las daar ook hoe de omslag tot stand is gekomen (lees het blogartikel “Losing your mind: de cover van PAAZ”). Sindsdien zie ik overal bordjes met poppetjes met zwevende hoofden.

  44. In januari verschenen er twee Nederlandse boeken op mijn site:

    -Agent en Boef en de Boefagent, een prentenboek van Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer
    (http://mevrouwkinderboek.nl/2013/01/15/voorlezen-aan-tim-3-jaar-agent-en-boef-en-de-boefagent-tjibbe-veldkamp-en-kees-de-boer/)

    Ik vind de Agent en Boef-boeken altijd leuk. Voor Tim van 3 was het eigenlijk te moeilijk om alles te begrijpen, maar hij vindt hem toch ook geweldig. We lezen nu een ander Agent en Boef-boek aan hem voor en we merken dat hij dat nu al veel beter begrijpt.

    -Dino is mijn vriend, van Harmen van Straaten, samen gelezen met Tijmen (7 jaar)
    (http://mevrouwkinderboek.nl/2013/01/15/voorlezen-aan-tim-3-jaar-agent-en-boef-en-de-boefagent-tjibbe-veldkamp-en-kees-de-boer/)

    Tijmen is gek op alles wat met dinosaurussen te maken heeft, dus dit was een schot voor open doel!

    Er staan ook wat kleinere boekberichten op de site, maar die neem ik liever in een eindbericht aan het eind van het jaar op. Oke?

  45. Mijn eerste boek gelezen. De rode loper van Thomas Rosenboom.
    Een leuk boek, waarin misschien wel veel gebeurd, maar erg oppervlakkig blijft.

  46. In de maand januari heb ik vier boeken gelezen, dit zijn de links naar mijn recensies ervan:

    P.F. Thomése – Het bamischandaal
    http://www.ingeleest.nl/recensie/p-f-thomese-het-bamischandaal-2012/

    Hella S. Haasse – Heren van de thee
    http://www.ingeleest.nl/recensie/hella-s-haasse-heren-van-de-thee/

    Pia de Jong – Lange dagen
    http://www.ingeleest.nl/recensie/pia-de-jong-lange-dagen/

    Peter Terrin – Post mortem
    http://www.ingeleest.nl/recensie/peter-terrin-post-mortem/

  49. Net uitgelezen: Rico’s vleugels van Rascha Peper. Het thema spreekt me wat minder aan, maar vanwege de schrijfstijl pakte het verhaal me uiteindelijk toch. Als je nog nooit iets van Rascha Peper hebt gelezen, zou ik ‘Vingers van marsepein’ aanraden en dan wil je vast meer lezen van deze schrijfster!

    • Rico’s vleugels las ik al lang geleden en vond ik toen erg goed. Dit jaar wil ik in ieder geval iets van haar lezen, waarschijnlijk Vingers van marsepein of Zwartwaterkoorts.

  57. Ik heb het boek Het Dwaallicht van Willem Elsschot gelezen en hieronder volgt mijn recensie.

    Het Dwaallicht van Willem Elsschot .
    In ieder mens schuilt een Janus. Laarmans is daar het overtuigend bewijs van.

    Het Dwaallicht verscheen voor het eerst in april 1946 in: “Nieuw Tijdschrift.” Het was het laatste werk dat de begenadigd schrijver schreef. Ik heb de novelle gelezen in: Verzameld werk, Amsterdam 1976, blz. 739 t.m. 772. Het werk is opgedragen aan Paul en Jan Veen.

    Gezien de geringe omvang van het werk is het in één avondje makkelijk te lezen. Dat neemt niet weg dat dit werk grote literaire betekenis heeft. Alphons de Ridder (1882-1960), pseudoniem: Willem Elsschot, kon schrijven. Hij heeft een klein maar fijn oeuvre achtergelaten: het verzameld werk kan in één band (800 blz.); dat betreft dan alleen bellettrie en poëzie. Zijn totaal verzameld werk is uitgeven in zeven delen: Volledig Werk (2001-2003).

    Het Dwaallicht was het laatste dat hij heeft geschreven. Het handelt over ene Laarmans, deze figuur acteerde ook in: “Lijmen” (1924) waarin hij met Boorman een duo vormt dat enigszins aan Faust en Mefisto doet denken. Daarna zal hij het toneel niet meer verlaten en speelt in al Elsschots andere boeken een belangrijke rol. Laarmans is voor de lezers van Elsschot dus een vertrouwde figuur. Als acteur of als toeschouwer wordt hij in het vervolg door de auteur gebruikt om de handeling te beschrijven. Elsschot verschaft zich op deze manier een tweede pseudoniem en een nieuwe literaire persoonlijkheid, die zich onderscheidt van de auteur van de eerste romans: de onpersoonlijke verteller uit Villa des Roses (1913); Een Ontgoocheling (1914) en De Verlossing (1916). Van Lijmen tot Het Dwaallicht is ieder boek van Elsschot een schakel in de geschiedenis van Laarmans, een geschiedenis die bij nadere beschouwing niets anders blijkt te zijn dan de min of meer verhulde autobiografie van de schrijver. Al deze boeken zijn dan ook in de ik-vorm geschreven. Laarmans als alter-ego van Elsschot handelt denkt en spreekt als zijn creator maar Elsschot kan zich er altijd op beroepen dat het slechts een romanfiguur betreft en gaat dus vrijuit.

    Deze meneer Laarmans neemt op een druilerige avond drie, naar hij aanneemt Indische, naar later blijkt zijn het Afghanen, zeelui (niet zo gek in een wereldhaven) op sleeptouw. In een enkele zin zet Elsschot een hele situatie neer: “Een ellendige Novemberavond, met een motregen die de dappersten van de straat veegt.” Dit is alles op het gebied van decor en couleur locale, en het is ook voldoende om de atmosfeer te scheppen van een naargeestige herfst, van natte straten in een noordelijke stad onder het licht van de straatlantarens.

    De drie vreemdelingen, Elsschot heeft het vertederend over zwartjes – zie hoe men ruim een halve eeuw geleden over deze mensen dacht (is het nu veel beter??), hebben ene Maria van Dam ontmoet. Ze woont in de Kloosterstraat – een straat die in De komst van Joachim Stiller, van Hubert Lampo (ook al zo’n geweldig woordkunstenaar, tijd- en stadgenoot van De Ridder) – een belangrijke rol speelt (toeval of niet?). Wat volgt is een bizarre tocht door nachtelijk Antwerpen. Maria van Dam blijft spoorloos en uiteindelijk gaan de drie zeelui onverrichter zake terug naar hun schip. Laarmans zet zijn queeste voort en het eindigt zonder een spoor van Maria met een fantastische epiloog, eigenlijk zijn het er twee want na zijn mislukte zoektocht volgt een innerlijke monoloog.

    Daar gaat het bij Elsschot om en niet eens zozeer om het verhaal. Het verhaal staat in dienst van de epiloog. Dat is het grote slotakkoord in al het werk van deze auteur. Het verhaal kronkelt er als het ware naar toe want het mag nooit in een rechte lijn. “Het tragische,” schrijft Elsschot “is een kwestie van intensiteit, van maat en harmonie, van rustpunten, een afwisseling van gejubel met lento’s en gongslagen, van eenvoud en oprechtheid met sardonisch grijnzen.” Dus: onverwachte wendingen moeten het verhaal drama en spanning blijven geven. Zo ook in deze novelle die verre van prozaïsch begint: een brave huisvader ontmoet na zijn werk op weg naar huis drie zeelieden die hij tevergeefs op sleeptouw neemt bij het zoeken naar een meisje. Nu ontwikkelt zich een drietal tegenstellingen: de eerste is de tegenstelling tussen Oost en West. Dat is echter maar schijn want in de drie zeelui herkent Laarmans veel van zichzelf. Misschien zijn ze wel een alter-ego van hem. De tweede is de tegenstelling tussen de twee persoonlijkheden van Elsschot zelf: namelijk: Elsschot (Laarmans) en Laarmans. Het wordt nog ingewikkelder omdat Elsschot een pseudoniem is. Je bent bijna geneigd te zeggen: “Wil de echte Elsschot opstaan?” En het spelletje Wie van de drie moest nog bedacht worden. Elsschot pelt niet de ui, het is eerder het Droste- of Babushka-effect: de verteller in de hoofdpersoon en die twee weer in de auteur.

    De twee Laarmansen bevechten elkaar van de eerste tot de laatste bladzijde. Die tegenstelling leidt tot een innerlijke woordenwisseling. Iedere stap van de ene wordt geremd door de andere en omgekeerd. Voer voor psychologen; Het kan alleen verklaard worden door een psychologisch dualisme. De Nederlandse scheikundige en filosoof André Klukhuhn heeft het in zijn boek Het Janussyndroom er over dat in ieder mens een Janus schuilt; Laarmans is hier het overttuigend bewijs van. De dialoog is een prominent en overtuigend gehanteerd stijlicoon in deze novelle.

    Het derde contrast tenslotte wordt geboden door de beschikkingen van het noodlot dat de mannen ogenschijnlijk dichter bij hun doel brengt, maar hen er in werkelijkheid van verwijdert. Maria van Dam, de schone onbekende, blijft verborgen in het verblindende licht van het Ideaal. Ook de lezer ziet tevergeefs naar haar uit: het lot heeft voor de mens slechts teleurstelling en berusting te bieden. Overigens slooft Laarmans zich enorm uit om deze ongrijpbare vrouw te vinden. Wij zien hoe hij op een miezerige novemberavond door de stegen en sloppen van het oude Antwerpen dwaalt (hoofdstuk 2), hoe hij op zijn tocht tweemaal schipbreuk lijdt (hoofdstuk 3 en 5) met als gevolg dat zijn metgezellen de speurtocht opgeven, en hoe hij tenslotte een gesprek met hen begint over de grote zaken van het mensdom die er toe doen: de liefde, de godsdienst, de politiek en het huwelijk (hoofdstuk 6). In werkelijkheid hebben al deze wederwaardigheden slechts ten doel de bevrediging van een egoïstisch verlangen uit te stellen, een verlangen dat met de schijnbare edelmoedigheid in tegenspraak is en dat Laarmans achtervolgt sedert hij van het bestaan van Maria heeft vernomen. Want voor zichzelf verlangt hij ook een aandeel in de buit … In de epiloog trekt hij er alleen op uit om de mooie Maria te zoeken, maar na een laatste innerlijke dialoog geeft hij – voorlopig – zijn pogingen op.

    In dit kleine maar o zo fijne verhaal valt dus heel wat te genieten en daar komt nog bij dat Elsschot een stilist pur sang is. Er zijn weinigen die zo eloquent de pen kunnen hanteren en zo goed in enkele zinnen een hele situatie neer kunnen zetten. In het Nederlands taalgebied ken ik alleen nog Kees van Kooten en zijn dochter Kim die dit kunnen en verder was er nog Hubert Lampo die die gave bezat.

    Odijk 11-02-2012

    Henry Mensink

    • Bedankt voor je mooie recensie, Henry. Ik herinner me Laarmans inderdaad uit *Lijmen*, een favoriet van vroeger. Het verhaal dat je beschrijft komt me wel bekend voor, toch kan ik me niet herinneren *Het dwaallicht* gelezen te hebben. Ik heb in ieder geval zin om weer eens wat van Elsschot te lezen. Leuk!

    • Ja he? Leek me wel een leuke “database” met boek-ideeën en recensies worden zo. Je nieuwste boek staat ertussen hoor, ik heb ‘m bij een andere recensie van hetzelfde boek gezet (op dit moment #23, maar dat kan weer verschuiven).

  61. In jan/febr. 2 boeken gelezen, 1. Het lichaam van Clara, Jan Siebelink, bijzonder en prachtig boek, 2 Psychologie in de ouderenzorg : een vak apart, Marja Vink en R.P. Falck, interessant boek, niet helemaal wat ik zocht, leerzaam dus toch uitgelezen. Op weg naar de 15 met dit tempo gaat het net lukken 🙂

    • Leuk dat je de eerste boeken uit hebt, Joke. Het tweede boek is non-fictie, wat kan voor deze uitdaging, maar is het wel algemene non-fictie? Heb je het uit interesse gelezen of voor je werk/studie? In het tweede geval kun je het niet meerekenen, maar anders mag het erbij, hoor!

  63. 2e boek van Jeroen Bakker:

    Mijn tweede boek voor deze uitdaging begint met: “Op een heldere voorjaarsavond stelt mijn vrouw Anne mij voor om overspel met haar te plegen.” Dit gaat ook gebeuren alleen de hoofdpersoon weet op een gegeven moment niet of het nu zijn eigen vrouw wel is waarmee hij overspel speelt. Daarna neemt het boek een onverwachte wending en eindigt anders dan verwacht. Maar hoe dat kan ik beter niet vertellen. Anders is het niet leuk om zelf te lezen.
    Het is een boek dat ik in één avond uit heb gelezen, omdat je het eind wilt weten.
    Een aanrader om te lezen.
    Het boek heet “Celeste” en is van Adri van Beelen.

  65. Ik las De Vergelding van Jan Brokken, non-fictie die bijna leest als spannende fictie. Het gaat over een dramatische gebeurtenis in het dorpje Rhoon in de Tweede Wereldoorlog. In oktober 1944 kwam daar door een losgeraakte, over de weg hangende elektriciteitskabel een Duitse soldaat om het leven. Een sabotagedaad of een ongeval? De Duitsers gingen er direct vanuit dat het sabotage was en namen direct represaille maatregelen: zeven willekeurige mannen uit het dorp werden de volgende dag gefusilleerd.
    Wat zich daadwerkelijk heeft afgespeeld is tot op de dag van vandaag niet bekend. Brokken heeft een aantal theorieën die in het boek naar voren worden gebracht, maar het blijven theorieën, het echte bewijs ontbreekt. Dat komt natuurlijk omdat veel betrokkenen inmiddels overleden zijn, maar ook omdat bepaalde mensen er nog niet over willen praten, de waarheid verzwijgen en omdat er direct na de oorlog nogal op klungelige wijze onderzoek naar deze zaak is gedaan. Duidelijk is wel dat de oorlog in Rhoon met de bevrijding van Nederland niet afgelopen was, of zoals een inwoner in het boek zegt: “Met de bevrijding begon de oorlog voor ons pas.”
    Het boek maakt duidelijk dat vragen over “goed” en “fout” soms moeilijk te beantwoorden zijn. Hoe goed is een verzetsdaad als degene die de daad pleegt weet dat er represailles op zullen volgen, wanneer is zo’n daad dan gerechtvaardigd en wanneer niet?
    Brokken heeft samen met anderen heel veel research gedaan voor dit boek en er komen dan ook heel veel feiten, personen en achtergronden langs. Toch blijft het een heel leesbaar en boeiend boek.

    • Dit boek ga ik binnenkort ook lezen. Ik had er de schrijver al over horen vertellen en het klinkt inderdaad heel interessant. Een vriendin van mij vond het ook heel mooi, dus heb ik het van haar geleend.

      • Ik denk dat je het zeker interessant zal vinden. Je leest over zaken in de oorlog waarvan je niet wist of waar je nooit bij stilgestaan hebt. Ik ben vlak bij het dorp Rhoon opgegroeid en ik ben er dan ook vaak geweest, ik had echter nog nooit gehoord over de gebeurtenissen in de oorlog daar.
        Ik hoop dat je er van gaat genieten.

  67. Heb ondertussen mijn 2de boek gelezen: Lokaas het debuut van Deflo. Het is een politiethriller. Uitgegeven door Manteau en bevat 315 blz
    In een bos wordt het lijkt van een vermoorde en verminkte rijkswachtcommandant gevonden. Wie zit erachter en waarom. Een boek over macht, racisme, infiltreren en manipuleren van politie en politici.
    Ik vond het heel moeilijk om in het begin mijn draai te vinden in het boek, te veel personages waarschijnlijk. Maar naarmate ik vorderde werd het steeds beter en beter, met onverwachte wendingen en intriges.
    Ik ben dus blij dat ik blijven lezen ben. Het boek krijgt van mij een 4/5.
    Groetjes

  70. Mijn derde boek heb ik uit. Het is van Thomas Rosenboom en heet “De nieuwe man”. Het gaat over een scheepsbouwer in het noorden van het land en speelt zich af in de tijd tussen de twee wereldoorlogen in. Het gaat erg slecht met de scheepsbouw en er is bijna geen werk meer. Bepol, de scheepsbouwer waar het verhaal over gaat, heeft het moeilijk, bijna geen werk meer en geen opvolger, alleen een ongehuwde dochter. Uiteindelijk kiest hij een van zijn werkers uit en zorgt ervoor dat deze met zijn dochter trouwt en zijn opvolger wordt. De hoofdpersoon is een gefrustreerd persoon en uiteindelijk vernield hij alles wat hij heeft opgebouwd uit frustratie van het “kleine” succes van zijn opvolger, wat eigenlijk geen succes is geworden.
    Dit is mijn tweede boek van Thomas Rosenboom en ook mijn laatste. Ik ben wel even klaar met deze schrijver.

    • Ik vraag me af waarom je even klaar bent met deze schrijver, nota bene iemand die twee keer de Librisliteratuurprijs won (Gewassen vlees, 1994 (prachtig boek) en publieke werken, 1999). Dat is geen enkele schrijver gelukt. Ben benieuwd.

      • Henry, ik vind Rosenboom een goede schrijver, maar ja, niet iedereen vindt alles mooi natuurlijk. Dat iemand een prijs heeft gewonnen zegt mij nooit zoveel, dat wil nog niet zeggen dat ík het mooi ga vinden. Jeroen las er twee snel achter elkaar, dus ik kan me voorstellen dat hij nu eens wat anders wil.

        Ik heb Gewassen vlees trouwens in de kast liggen, daar wil ik snel een keer aan beginnen. Publieke werken vond ik erg goed.

    • Jeroen, dit klinkt mij als een mooi boek. Het lijkt misschien wel een beetje op Publieke werken, wat ik erg mooi vond. In ieder geval zeker een boek dat ik wil lezen. Bedankt voor je recensie.

  72. Nog een Nederlands boek voor de lijst: Noorderzon van Renate Dorrestein (een van jou favoriete auteurs, denk ik, Judith).
    Ik had dit boek al gelezen (lang geleden), maar herinnerde me er niets van en het was eigenlijk ook helemaal anders dan ik verwacht had. Maar, wel mooi… hoewel op sommige momenten wat vreemd (gebeurt alles echt of zijn er soms dromen of hallucinaties bij?).

  77. Zo weer terug van vakantie. Tijd gehad om te lezen en weer twee boeken uit. 1. Zomerhuis met zwembad van Herman Koch. Het boek heeft af en toe iets traags maar bleef toch boeien, er zit wel spanning in al vond ik het einde onbevredigend net of hij er nog even een einde aan moest breien. 2. Twee koffers vol van Carl Friedman. Onverwacht goed boek over de een jonge vrouw in de Antwerpse Joodse samenleving, mooi geschreven met een dramatisch einde.

  79. Arthur Japin – Vaslav
    Dit boek heb ik gelezen voor een leeskring. Het is een boek dat je snel moet lezen, want het is nogal langdradig. Ik vond het te dik voor dit verhaal, dat overigens wel interessant is: het gaat over de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski, die schizofreen bleek te zijn en steeds zieker werd.

  81. Mijn 4de boek uitgelezen dit weekend. Het boek “Het verhaal van Johanna” van Hanneke Lankhorst is een boek over eerst het meisje, daarna jonge vrouw Johanna die opgroeit in een streng gezin van Jehavo’s in de jaren 50/60 van de vorige eeuw. Het verhaal gaat vooral over de gevolgen van misbruik door haar vader op jonge leeftijd en het zoeken naar de juiste levenspartner.
    Een mooi verhaal wat ik zeker de moeite waard vond.

  82. Twee nieuwe boeken dit keer:

    -Niet bijten, Dolfje! Een boek uit de Dolfje Weerwolfje-serie, maar dan op een wat lager avi-niveau. Samen gelezen met mijn zoon van 7, erg leuk.
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/03/01/leren-lezen-7-jaar-niet-bijten-dolfje-paul-van-loon/

    -De gele olifant, van Loes Riphagen. Je zult wel vinden dat hij niet mee mag doen :-), want het is een tekstloos prentenboek. Maar hij is heel bijzonder en daarom wil ik hem toch graag noemen. Op mijn site staan er ook doetips bij.
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/02/27/de-gele-olifant-loes-riphagen/

    • Ik tel het prentenboek niet mee, maar je mag het zeker onder de aandacht brengen. Tekstloos is niet echt lezen, hoewel het wel met verhalen vertellen te maken heeft natuurlijk.

      • Dat is prima.
        De komende maand komen er meer leesboeken voor oudere kinderen op mijn site. De afgelopen maanden waren het veel prentenboeken en avi-boeken, en dat zal gezien de leeftijd van mijn kinderen vast ook blijven. Maar ik kom aan het eind van het jaar vast wel aan mijn ‘quotum’. Vooral nu elke maand in een lang bericht kort vertel over de andere boeken die ik heb gelezen. Slagroomtaart, ik kom eraan!

  83. Nog meer: in mijn eindpost van januari noemde ik boeken die ik die maand ook had gelezen, maar die geen eigen bericht hadden gekregen. Daar zitten ook Nederlandse en Vlaamse boeken bij. Het is een lang bericht, dus je moet misschien lang scrollen, maar hieronder het lijstje Nederlandse boeken:

    Eerst de prentenboeken:
    -Agent en Boef en de tekenstreken, van Tjibbe Veldkamp en Kees de Boer.
    -Olifantensoep, ook een prentenboek, van Ingrid en Dieter Schubert.
    -Bang mannetje (Mathilde Stein van Mies van Hout)

    Dan de leesboeken voor oudere kinderen:
    -De heks van de samba (Anna van Praag). 9+. Voor wie van carnaval en Rio houdt.
    -Droombaan in de dierentuin (Liesbeth van Binsbergen), 9+. Jurre en Jasmijn willen samen de kinderdirecteur van een dierentuin worden. Maar er zijn meer kapers op de kust!
    -Zwarte zwaan (Gideon Samson). Als Rifka iets wil, dan gebeurt het. Zelfs als ze zoiets idioots verzint als haar eigen begrafenis bijwonen.

    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/02/05/deze-maand-ook-gelezen-januari-2013/

  86. Boek 1: Het eerste boek dat ik voor De Uitdaging lees is Paaz van Myrthe van der Meer (pseudoniem). Het is een waargebeurd verhaal over een jonge vrouw die op een dag wordt opgenomen op de paaz (psychiatrische algemene afdeling ziekenhuis). Ze blijkt zwaar depressief te zijn en ziet het leven niet meer zitten. Op een luchtige, maar toch rake manier vertelt zij over haar ervaringen op de paaz.
    Zodra ik het boek in de winkel zag liggen, wilde ik het hebben. De vormgeving trok me evenals het verhaal van Emma (hoofdpersonage). Het leest fijn en is zeker de moeite van het lezen waard.

  87. Boek 2/15: Laat ik dan direct maar een ander boek toevoegen dat ik net uit heb. Parnassia van Josha Zwaan. Ik vond het een intrigerend boek. Ik hoor vaak de vergelijking met Haar naam was Sarah, maar om heel eerlijk te zijn vond ik dit beter. Het boek van De Rosnay is naarmate het verhaal vordert voorspelbaar aan het worden. Toen ik Parnassia las, bleef ik me afvragen hoe het boek zou vorderen.

  88. Ik was op vakantie en had veel tijd om te lezen. Ik las slechts één Nederlands boek, maar het was erg de moeite waard: “Parnassia” van Josha Zwaan. Wat een fantastisch en mooi geschreven, maar ook, wat een beklemmend boek.
    In de oorlog wordt Rivka ondergebracht bij een dominee en zijn vrouw in Zeeland. Wanneer na de bevrijding haar vader en haar broertje Simon op de stoep staan om haar op te halen, willen haar pleegouders haar niet afstaan (daarbij geholpen door de Commissie voor Joodse oorlogspleegkinderen) en wil Rivka, nu Anneke genoemd, niet meer bij haar pleegouders weg. Ze trouwt later met Joost, een jongen die ook zijn Joodse achtergrond in eerste instantie het liefst wil vergeten. Door de geboorte van hun kinderen komen bij beiden gevoelens en herinneringen boven waardoor Joost steeds meer bedreigingen ervaart in het leven en Anneke niet in staat is van haar dochters te houden.
    Uiteindelijk worden de kinderen bij hen weggehaald en gaat Anneke weg bij Joost.
    Na de dood van Joost ontmoet Anneke haar dochter Sandra op het strand en stukje bij beetje vertelt Anneke aan Sandra haar verhaal en hoort ze van Sandra het ware verhaal van Joost. Heel langzaam aan gaat ze haar eigen Joodse identiteit accepteren.
    Vooral verbijsterend in dit boek is om opnieuw te lezen hoe de Joden die de oorlog overleefd hadden, ontvangen werden in Nederland. Niet alleen hadden ze hun traumatische belevenissen om mee te leren leven, de meeste familie had het niet overleefd, hun bezittingen werden vaak niet terug gevonden of terug gegeven en dan vond een of andere commissie het ook nog eens beter dat hun kinderen, die ze hadden laten onderduiken, beter bij hun pleegouders konden blijven.
    Ik ga zeker ook het nieuwe boek van deze schrijfster lezen.

  89. Nog eentje: “Het geheim van de nachtmerrie” van Wieke van Oordt (circa 8-10 jaar). Het gaat over een jongen, die tegen zijn zin, teruggaat in de tijd. Het deed me op een bepaalde manier aan een kerstverhaal denken, want hij heeft iets recht te zetten..

    Ik ben gek op boeken waarin iets vreemds gebeurt met de tijd, of die in de toekomst spelen. Het is nu Jeugdboekenweek in België, en het thema daar is tijd. Een mooie aanleiding dus voor een van mijn favoriete genres!

    Hier is de link naar Het geheim van de nachtmerrie: http://mevrouwkinderboek.nl/2013/03/08/het-geheim-van-de-nachtmerrie-wieke-van-oordt/

  91. Nog een boek voor de lijst, en meteen ook een aanrader: Zevonk, van Josha Zwaan (5 sterren):
    Alhoewel ik altijd beweer dat ik boeken over boten, zeereizen of de zee zelf niet zo graag lees, vond ik dit een prachtig boek. Het hoofdpersonage worstelt met de gebeurtenissen uit haar verleden en met name uit het verleden van haar ouders, omdat deze er nooit hebben willen over praten. Haar moeder was na de gevangenschap ij het Jappenkamp in Indonesië al haar emoties kwijt en legde enkel de nadruk op zelfstandig zijn, zonder enige schijn van liefde, zonder een knuffel. Hierdoor geraakt de dochter gevangen in een leven zonder liefde en dat brengt heel wat pijn met zich mee.
    Ik vond het mooi dat ook een schip, oorspronkelijk de Willem Ruys, maar later verschillende malen omgedoopt , onder meer tot de Achillo Lauro, in afwisselende hoofdstukken een (aanvullend) deel van het verhaal vertelt.
    Een mooie mix van fictie en feiten.

  98. Ik heb weer wat boeken uit:

    – Ted van Lieshout: Mijn meneer
    http://www.ingeleest.nl/recensie/ted-van-lieshout-mijn-meneer/
    – Arnon Grunberg: Huid en haar
    http://www.ingeleest.nl/recensie/arnon-grunberg-huid-en-haar/
    – Toine Heijmans: Op zee
    http://www.ingeleest.nl/recensie/toine-heijmans-op-zee/
    – Arthur Japin: Maar buiten is het feest
    http://www.ingeleest.nl/recensie/arthur-japin-maar-buiten-is-het-feest/

    In totaal heb ik nu 8 boeken gelezen, waarvan 4 van mijn oorspronkelijke leeslijst van 30 titels.

  101. Het boek “Liefde heeft geen hersens” van Mensje van Keulen gelezen. Er zijn drie hoofdpersonen waarvan er één al direct dood is. De buurvrouw van Romy. Zij hielp haar met het huishouden. Op een dag vindt Romy haar buurvrouw door in haar stoel. Een stille dood of toch anders? Zij roept de huismeester erbij, welke heimelijk verliefd is op Romy.
    Het boek gaat over Romy, de huismeester en de buurvrouw en de vraag of het nu een gewone dood is of dat er toch iets anders is gebeurd.
    Een mooi boek en het lezen waard.
    Dit was mijn vijfde boek.

  104. (3/15) Vorige week mijn derde boek gelezen: De garnalenpelster van Nilgün Yerli. Ik vond het een prachtig boek. Ik ben nog niet zo bekend met autobiografische verhalen en begon een klein beetje met tegenzin in het boek. Mijn schoonmoeder had dit boek enige tijd terug aan mij gegeven omdat zij het jaren terug had gelezen en er erg enthousiast over was. Het eerste dat mij opviel was de fijne schrijfstijl. Het boek is zeer ordelijk geschreven en voor je het weet ben je op de helft. Het verhaal is pakkend en het opende mijn ogen. Nu wordt het verhaal een keer van de andere kant belicht: de ervaring van Turkse mensen die emigreren naar Nederland en daar een nieuwe start moeten maken. Hoewel de jeugd van Nilgün niet vrolijk genoemd kan worden, beschrijft ze soms hilarische anekdotes zoals haar moeder die met een grote schaal met voedsel naar haar buurvrouw gaat om het haar aan te bieden. De buurvrouw denkt echter dat haar nieuwe Turkse buurvrouw een zakcentje bij wil verdienen en schudt verwoest haar hoofd. Doordat de moeder van Nilgün geen Nederlands spreekt, kan zij niet duidelijk maken dat het een geschenk is. Ik werd warm van het idee dat er mensen bestaan die voor buren koken, hoe gezamenlijk is dat? Naar mijn weten zijn Nederlanders – over het algemeen – toch wat afstandelijker en zullen ze dat niet snel doen. Ik vind het boek een echte aanrader. Het heeft mijn ogen geopend.

  106. Boek nummer 5 Alles wat er was van Hanna Bervoets uit. Heel intrigerend boek over een groep mensen die moeten overleven in een school. Knap geschreven, het niet chronologisch verlopen van de dagen geeft een stukje extra spanning, ik heb ervan genoten en vond het jammer dat ik het zo snel uit had.

  108. Het gym – Karin Amatmoekrim: een pageturner over Surinaams meisje uit een achterstandsbuurt dat tussen de kakkers op het gymnasium terecht komt. Ik vond het herkenbaar, heb zelf ook op zo’n kakgymnasium gezeten. Het contrast tussen de kakkers en de mensen uit ‘de wijk’ is goed beschreven. Ik vind dit wel een aanrader, heb het in een paar dagen uitgelezen.

  109. En ook nummer 6 Nooit ziek geweest van Nico Dijkshoorn is uit. In het begin vond ik het een boek met losse verhaaltjes en had het al naast mijn bed gelegd maar naar mate ik verder las kwam er meer lijn in en ja dan is het toch wel een heel bijzonder boek waarin je een soort haat/liefde gevoel krijgt voor vader Klaas. Uiteindelijk wordt het een meelevend gevoel en lees je de onmacht van twee mensen om met elkaars handicap om te gaan. Kortom even doorlezen in het begin en uiteindelijk een mooi boek.

  110. Vissen redden – Annelies Verbeke
    Het thema leek me wel lekker absurd: een vrouw besluit zich te storten op het redden van vissen, door literaire lezingen te houden op wetenschappelijke viscongressen. Het begin sprak me wel aan, maar uiteindelijk viel het boek me toch tegen. Ik zal dan ook niet meer gaan lezen van deze schrijfster.

  114. Nummer 4 van 10 al weer! Het gaat beter dan verwacht moet ik eerlijk zeggen. Nu scheelt het wel dat ik momenteel veel Nederlandstalige boeken ter recensie aangeboden krijg. Daar doe ik voor deze uitdaging dan maar mijn voordeel mee :-).

    Nummer 4 is: De expat van Patricia Snel. Gerecenseerd voor Leestafel.info waar je ook de recensie kunt vinden: http://www.leestafel.info/patricia-snel

  115. Lang geleden voor mij…. Ben er een poosje tussen uit, maar probeer nu wel zo veel mogelijk te lezen. En recensies te schrijven.

    Ik heb het boek Dat jij nog leeft gelezen. Het is een leerzaam waargebeurd verhaal over het leven van een jongen die in zijn jonge jaren van internaat naar internaat word verplaatst. Als hij eindelijk thuis komt drinken zijn ouders nog meer drank als toen hij uit huis werd geplaatst. Zelf gaat hij daardoor ook drinken. Maar hij gaat ook drugs gebruiken…. Hij zat erg diep in de put toen hij er achter kwam dat ie fout bezig was. Hij gaat afkicken en komt tot geloof. Maar dit gaat niet zonder slag of stoot.

    Ik vind het een echte aanrader!

  122. Zaterdag boek gehaald op de bieb en dezelfde dag nog uitgelezen. Het was toch koud winderig weer, dus een mooie dag om te lezen achter glas in de zon.
    Het boek “Op zwart” van Willem Bosch. Het verhaal speelt zich af 17 jaar nadat de aarde in 2010 is blijven stilstaan en er dus geen licht-donker-licht-donker meer is in o.a. Nederland. Het blijft vanaf die tijd altijd donker. Maar op de wereld is natuurlijk dan ook een deel waar het altijd licht blijft en de zon altijd schijnt.
    In Nederland zijn dan afgesloten steden waar de mensen in het donker leven en er niet uit kunnen. Maar de hoofdpersoon kan hier niet mee leven en onderneemt actie door te vluchten naar Amerika, daar waar de zon altijd schijnt en zijn Leslie woont.
    Een boek om in één keer uit te lezen.

    • Dit lijkt mij ook een heel mooi boek, Jeroen. Goed om te lezen dat hij jou zo goed beviel. Nu moet ik hem helemaal een keer gaan lezen! (Was ik al van plan, maar ja, die te-lezen lijst wordt steeds langer).

  123. Gisteren weer eens van Zwolle naar Rotterdam met de auto voor mijn werk. Op aanraden van een collega een keer een luisterboek van de bibliotheek gehaald. Zij vond dit heerlijk als ze lange autoritten moest maken. Helaas of misschien gelukkig had ik vele files en duurde de heenreis meer dan 3 uur. Was toch bijna het luisterboek in één keer uit.
    Mijn luisterboek is ‘De leesclub’ van Renate Dorrestein.
    Het verhaal begint in de rechtzaal waar de leesclub van 7 damens op leeftijd voor de rechter staat om zich te verantwoorden voor de dood van een bekende auteur. Eén van de damens vertelt het verhaal van hoe zij als leesclub literaire avonden organiseren en nu eens een reis met z’n zevenen hadden georganiseerd, waarbij ze met een bekende auteur een zeereis zouden maken. Deze zeereis eindigt uiteindelijk in een schipbreuk en stranden de damens van de leesclub en de schrijver op een klein onbewoond eiland voor in de Schotse wateren. Door de verwondingen van de schrijver en op een volgende omstandigheden komt de schrijver om. Het verhaal gaat van de rechtzaal (huidige tijd), naar het verhaal van de reis en soms nog verder terug.
    Ik vond het een boeiend verhaal en het is me goed bevallen om een luisterboek te luisteren in de auto. Het fileleed wordt hiermee veel minder erg.
    Uiteindelijk was het boek uit op de terugreis en had ik een voldaan gevoel.
    Ik weet niet of een luisterboek ook meetelt, anders was dit mijn zevende boek.

    • Ja, een luisterboek. Dat lijkt me nou zo heerlijk. Als ik zou autorijden, dan zou ik dat ook uitproberen. Verder kan ik maar geen gelegenheden bedenken. Mijn oudste zoon (7) moet er niks van hebben, “gekwebbel” op de achtergrond als hij aan het spelen is. Maar vooruit: een goed voornemen: ik probeer het eens uit op mijn jongste van 3. Maar dan niet de leesclub. 🙂

    • Prima hoor, Jeroen. Luisterboeken mogen ook. Als je de hele tekst van een boek tot je genomen hebt, geldt het (films gebaseerd op een boek gelden dus niet).

      Wat fijn dat het lukte met het luisterboek. Leuk dat je op die manier van een file toch iets positiefs kan maken. Ik dwaal snel af met mijn gedachten en de auto is inderdaad het enige waar ik goed naar een luisterboek kan luisteren.

  134. Joepie, ik ben op de helft! Dat ging wel erg vlug zeg. Gek genoeg heb ik nog nooit zoveel Nederlandstalige boeken gelezen als dit jaar. En aangezien ik veel recensieboeken lees, betekent dat dat er veel Nederlandstalig uitgegeven wordt momenteel. Dat valt alleen maar toe te juichen!

    Nummer 5 (van de 10 die ik zou lezen) is ook nog eens een (goed geslaagd) debuut: Sprakeloos van Anne Nicolai. De recensie staat op mijn blog: http://boeken-en-zo.blogspot.nl/2013/04/recensie-sprakeloos-anne-nicolai.html

    Groetjes,
    Janneke

  135. Nikki is 16… En zwanger! Staat voor op het boek “Iets van mij”.

    Doordat Nikki tijdens haar vakantie met de klas een pil was vergeten en die dag zonder condoom met haar vriend naar bed is gegaan is ze zwanger geworden. Ze durft tegen niemand te zeggen… Maar na een poos komt alles eruit bij haar zus Noa. Als ze het dan toch aan haar vriend en moeder verteld laat haar vriend haar in de steek en wil haar moeder, net als Noa, dat ze adoptie laat plegen….

    Verder vertel ik niks, dat mag je zelf lezen 😉

  136. Mijn eerste boek: Hanna Bervoets met Alles wat er was

    Een heel mooi boek. Het is al vaker gerecenceerd, dus ik hoef over de inhoud niet veel meer te zeggen:-). Het leest als een trein, je gaat helemaal mee in het onwaarschijnlijke verhaal. Wat ik vooral mooi vond is dat je gaandeweg aan alles gaat twijfelen, omdat het heel duidelijk de interpretatie van Merel is die je leest. Wat ik niet kon geloven was dat ze niet doodgingen van de lucht, die toch naar
    binnen moet komen, en dat er zo lang (drinkbaar) water uit de kraan kwam.

    Aanrader!

  137. Boek 2: Auke Hulst – Kinderen van het ruige land

    Vier kinderen groeien op zonder vader en bijna zonder moeder, in de buurt van Slochteren. Een mooi beeld van een vrijgevochten gezin, maar ook heel schrijnend omdat de kinderen erg verwaarloosd worden. Ze moeten voor zichzelf zorgen, en worden meer wel dan niet aan hun lot over gelaten. De buurtbewoners geven de kinderen de schuld van het feit dat hun moeder hun in de steek laat.

    Ik heb al eerder twee boeken van deze schrijver gelezen, en vond toen ook al dat de stukken over de ouders van de hoofdpersoon zo raak geschreven waren. Dit boek is autobiografisch, en ik vroeg me aan het eind wel af hoe het de twee zusjes nu verder is gegaan.

    Heel mooi!

    • Ik kende Auke Hulst nog helemaal niet, maar dit boek ligt bijna bovenaan mijn leesstapel. Ik denk dat ik het ook heel mooi zal vinden!

  138. Boek 3: Peter Zantingh – Een uur en achttien minuten

    Een vriendengroepje van vijf jongens van begin twintig uit Noord-Holland wordt geconfronteerd met de zelfmoord van een van hen. Vanuit de ik-figuur wordt beschreven hoe ze daar mee omgaan, en wat ze doen in de week na de zelfmoord. Ook wordt in flash-backs een beeld gegeven van hoe het was. De vraag is of het beeld wat ze hadden wel klopt, of ze het aan hadden kunnen zien komen,. Ook wordt het iets breder getrokken doordat er wat genoemd wordt over het hoge zelfmoordaantal onder jongeren in Noord-Holland.

    Het is geschreven in korte zinnen, heel droog. Je krijgt een geod beeld van jongens in NH, en hoe ze met elkaar omgaan. Vooral door wat er niet gezegd wordt heel aangrijpend.

    In de bieb stond dit trouwens bij de young adult boeken.

    Ook heel mooi!

  139. Boek 4: Arjen Lubach – IV

    Een vlot geschreven thriller, naar mijn gevoel losjes geinspireerd op Dan Brown, maar dan beter geschreven. Een wiskunde-promovenda hoort op haar vakantieadres in zuid Frankrijk dat haar vader vermoord is, en ze springt op het vliegtuig naar Nederland. Meer vertel ik niet, het is jammer als je meer weet, zelfs op de achterkant staat al te veel. (Lees ik nooit bij thrillers.) Wel heel actueel nu, lees het in april! Er zitten een paar onwaarschijnlijkheden in, maar het is heel geloofwaardig geschreven, ik zou graag nog een thriller van Lubach lezen.

  140. Boek 3: Dagen Zonder Dulci van Deniz Kuypers.
    Ik kreeg dit boek als voorpublicatie en diende het natuurlijk te recenseren.
    Op de cover staat een jonge vrouw wiens hoofd verdwijnt in het wit. Is dit Dulci of iemand die haar zoekt? Al vlug weten we uit het begin van het boek dat Dulci verdwenen is, maar dat er niet echt over gesproken mag worden. Sylph haar jongere zus weet er niet goed weg mee en communiceert nog verder met Dulci in haar gedachten. Ze overloopt de gesprekken die ze in de tijd voor Dulci’s verdwijning met haar had. Gesprekken over het leven en over hun gezin en over Caden, de vriend van Dulci. Sylph voelt zich alleen en ook haar moeder en vader lijken zich niet veel om haar te bekommeren. Op school leert ze Mort kennen, eerst is ze er niet mee opgezet, maar dan blijkt ze hem toch aardig te vinden. Sinds de verdwijning van Dulci zijn de ouders ook steeds meer uit elkaar aan het groeien. Eerst komt haar vader bijna niet meer naar huis en later blijft ook de moeder weg. Nu is Sylph helemaal alleen.

    Tijdens het lezen van het boek voel je dat er iets in de lucht hangt, je wil weten wat het is en leest lustig verder. Tot er op een gegeven moment een schoolpsycholoog aan te pas komt die beweert dat Mort al 13 jaar dood is en dan kan je het boek niet meer wegleggen. Je wil weten wie en wat waar is.

    Het is ongelofelijk goed geschreven, je leeft helemaal met Sylph en Dulci mee. Alleen zou ik sommigen zijtaken en het einde toch iets meer uitgewerkt willen zien hebben. Maar ik ben zeker benieuwd naar wat Deniz Kuypers in de toekomst nog zal doen.

    Het boek heeft 202 bladzijden is uitgegeven bij Anthos en krijgt van mij 4 op 5.

  141. Een paar weken geleden las ik op een grauwe zaterdag IV van Arjen Lubach (nr. 6 voor de uitdaging). Het bleek een heel geschikt boek om een mistroostige dag, waarop ik alleen maar met een boek op de bank wilde zitten, mee door te brengen.
    Elsa is op vakantie in Frankrijk als ze te horen krijgt dat haar vader is overleden. Ze neemt het eerste vliegtuig terug naar Nederland en ontdekt daar dat haar vader cryptische aanwijzingen naar een door hem ontdekt staatsgeheim voor haar heeft achtergelaten. Omdat ze niet de enige is die op zoek is naar de ontdekkingen van haar vader, belandt ze in een angstig avontuur.
    Hoewel ik het zeker een onderhoudend boek vond, was ik na afloop niet alleen maar enthousiast. De opbouw van het verhaal deed wel erg aan de DaVinci code denken en op ongeveer driekwart van het boek begon het allemaal wel erg ongeloofwaardig te worden (hoewel het zo bizar werd dat het ook wel weer grappig was).
    Ondanks de minpuntjes toch wel een lekker boek om een aantal aangename uren mee door te brengen.

    Inmiddels heb ik ook Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker (nr. 7 voor de uitdaging) gelezen. Dit boek lag hier al heel lang klaar om gelezen te worden en ik begrijp nu niet waarom ik dat niet veel eerder deed. Het boek was oorspronkelijk een jeugdboek en is later door de schrijver veranderd om er een roman voor volwassenen van te maken. Ik las de “volwassenen” versie.
    Het boek wisselt steeds van perspectief, het is geschreven vanuit de perspectieven van Gerson, een dertienjarige jongen, van Klaas en Kees, zijn tweelingbroers en van Daan, het hondje. Zij krijgen met hun vader een ongeluk waarbij Gerson blind wordt.
    Het is een heel mooi, verstild verhaal. Aangrijpend, maar niet dramatisch of sentimenteel, ondanks het zware onderwerp regelmatig humoristisch. Heel mooi geschreven in een sobere stijl, de schrijver gebruikt geen woord te veel. Een klein boekje dat je snel uit hebt, maar zeer de moeite waard.

  142. boek 4 : Kamermensen een debuut van Annemarie de Gee.

    Het boek begon heel mooi met een proloog, het relaas van het leven. Daarna ging het boek over mensen die een hotelkamer bewoonden. Telkens een ander verhaal in een andere schrijfstijl. Sommige verhaaltjes waren leuk, enorm beeldend en goed geschreven, andere minder, allen benaderden ze het absurde. Er zat nergens een rode draad in, behalve dan de kamer.
    Ik vond het in het begin leuk om lezen, maar halfweg het boek vond ik het wel genoeg, er gebeurde niet echt iets waardoor ik geprikkeld werd om door te lezen. Ik heb dan nog doorgelezen tot drie kwart, maar het begon echt saai te worden. Wat jammer is, want ik ben ervan overtuigd dat de schrijfster echt meer kan. Waarschijnlijk zullen mensen die houden van Edgard Allan Poe en Roald Dahl hier meer aan hebben.
    Het boek telt 173 pagina’s en is uitgegeven bij atlascontact.
    Het boek krijgt van mij een 2.75 op 5

  144. Pompompom, hier komt weer een heel lijstje kinder- en jeugdboeken… Ze staan allemaal in mijn maart-overzicht. De boeken die een eigen bericht op mijn site kregen noem ik nu natuurlijk niet.

    Dit is de link naar het bericht: http://mevrouwkinderboek.nl/2013/04/06/gelezen-maart-2013/

    Dit zijn de titels in volgorde van leeftijd/doelgroep:
    -Wroooaaaaah! (Elsbeth de Ruiter). Een kunstig prentenboek over een al dan niet brullende leeuw…
    -Ik ben een held (auteur: Ted van Lieshout, avi E3). Briljant geschreven aviboekje, dat uitblinkt door de humor in de omgekeerde vader-zoon-relatie. Ook leuk als je kind al een hoger avi-niveau aankan.
    -Het knalfeest van Ellie en Nellie (auteur: Rindert Kromhout, illustrator: Annemarie van Haeringen, avi M4). Een leuk deel in de Ellie en Nellie-serie, de vreselijke pest-tweeling.
    -De badauto (auteur: Judith Eiselin, illustrator: Mark Janssen, avi M4). Een avi-boekje over een verlegen jongen en een uitvinderszoon.
    -Tante patatje (auteur: Ruben Prins, illustrator: Marieke Nelissen, avi M4). Over een vervelende tante, die alle patat wegkaapt voor de neuzen van de hoofdpersonen…
    -Volle maan (het tweede deel van Dolfje Weerwolfje, auteur Paul van Loon, illustrator Hugo van Look, avi M6). Een terechte bestseller! Leuk hoe grappig de spannende scenes ook zijn!
    -Superhelden.nl deel 2 (auteur: Marcel van Driel). Een boek voor circa 11/12+. Deel twee in een spannende serie over een online game. Uiteindelijk blijkt het niet om een spelletje te gaan…
    -Familiegeheim (auteurs: Caja Cazemier en Martine Letterie). Circa 12+. Twee nichten proberen het geheim in hun familie te ontrafelen. Speelt deels in het heden e deels in het verleden, namelijk de Tweede Wereldoorlog.
    -De allergrootste liefde van Daan van de Beek (auteur: Anna Jansen-Gronkowska). Een boek voor 14+ dat al te lang in mijn kast stond. Had ik best eerder kunnen lezen. 🙂

  147. Boek 5/30: TINKEBELL. – De Duitsers zijn uitgeschakeld
    TINKEBELL. (Katinka Simonse) is een Zeeuwse kunstenares die controversiële kunst maakt, ze wil mensen een spiegel voorhouden omtrent hun omgang met dieren. In dit autobiografische boek beschrijft ze in korte anekdotes gedeeltes van haar leven, en laat ze integraal de reacties op haar kunstwerken zien, vooral op het project waarin ze hamsters in hamsterballen liet rondrennen. Van e-mails, brieven en krantenartikelen tot en met de processen verbaal van de politie nadat er aanklachten tegen haar waren ingediend.
    De autobiografische stukjes zijn vlot geschreven en geven een mooie inkijk in het wereldbeeld van deze kunstenares. Wat ik van de door haar bedachte kunstwerken vind weet ik nog niet, wel weet ik dat de mensen die haar ideeën zo verafschuwen dat ze haar doodsbedreigingen sturen nogal eng vind. Het is een vermakelijk boek, en het zet je aan het denken, over hoe je tegen gebeurtenissen aan kunt kijken, over reacties van mensen, over je eigen aannames.

  148. Heeft iemand misschien nog tips over young adults van Nederlandse auteurs? Mijn zusje (havo 3) moet voor Nederlands een aantal boeken lezen, maar daar stonden heel weinig young adults van Nederlandse auteurs tussen.

    • Janita, in deze recensielijst staan er beslist een aantal tussen, maar welke dat precies zijn, weet ik ook niet. Zelf vind ik de boeken van Miriam Mous heel goed voor jongeren.

    • Hoi Janita, ik heb Een uur en achttien minuten gelezen van Peter Zantingh, vond ik erg mooi, zie hierboven.

  149. Ik zag er inderdaad al een aantal tussen staan die zij misschien ook wel leuk vind. Bedankt voor de tip!

  151. boek 5:
    Zondagskind van Marion Pauw.
    Dit was mijn eerste dwarsligger geleend uit de bib! En ook mijn eerste boek van Marion Pauw.
    Ik was onmiddellijk verkocht en leefde heel de tijd mee met Truitje. Ik hoop dat ik fysiek en geestelijk nog even sterk zal zijn als Truitje op mijn tachtigste. Marion mocht gerust ook nog Truitjes tijd met de Spanjaard iets meer uitgediept hebben. Zo vlot leest het. Het boek bezat wel een spannningsboog, maar ik vond het wel niet echt de naam thriller waard, maar dat vond ik helemaal niet erg, ik heb evengoed van het verhaal genoten.

    De dwarsligger telt 505 bladzijden. Het verhaal is oorspronkelijk uitgegeven door ambos/anthos.en krijgt een 4,5/5.

  152. Mike Boddé – Pil
    Deze cabaretier vertelt over de jaren dat hij zwaar depressief was en waarin zijn broer Harry overleed aan kanker. Het is een erg origineel boek, waardoor je een goed beeld krijgt van wat een zware depressie betekent. Het mooiste hoofdstuk is als hij de juiste pil gevonden heeft om beter te worden.

    • Leuk om te lezen dat je het ook indrukwekkend vond. Ik denk idd dat het een goed beeld geeft van een zware depressie en heb daar zeker veel van geleerd.

  153. Boek 6/30: Anton Valens – Het boek ont
    Dit boek speelt zich af in en om de stad Groningen, en dat was voor mij de belangrijkste reden om het te willen lezen, ik woon hier al 25 jaar.
    Door de titel had ik een erg ingewikkeld boek verwacht, maar dat viel heel erg mee. In korte hoofdstukjes wordt het verhaal verteld van een paar mannen die het niet goed lukt om me te doen in onze maatschappij. Heel plezierig om te lezen, het groetprobleem, het zoeken naar werk, de vele groninger locaties die niet met name genoemd worden maar toch heel herkenbaar zijn. Aanrader, ook voor niet-stadjers!

  155. 2013-Monique Koemans

    Mijn eerste resencie van de uitdaging die ik aangegaan ben.

    In eerste instantie had ik zoiets van oo een boek met de inhuldiging op 30 april heb ik hier wel zin in . Maar tijdens het lezen werd ik zeer aangenaam verrast.

    2 verhaallijnen die samen het toneel vormen voor dit verhaal , één speelt zich af in Amsterdam en de ander speelt zich af in de hofstad Den-Haag.

    Amsterdam is tijdens de inhuldiging van koning Willem Alexander een stad vol feestvierende mensen die maar niets willen missen van deze bijzondere gebeurtenis maar er is nog meer gaande. Er wordt gesproken dat er een aanslag in voorbereiding is.
    Ook Den-Haag maakt zich op voor deze inhuldiging. Kika Bentinck organiseert hier een feest voor de elite van Den-Haag maar de grote afwezige op dit feest is haar man Peter Zwart. Die zegt dat hij een uitnodiging heeft om aanwezig te mogen zijn bij de inhuldiging. Kika komt haar ex Gijs tegen in de stad die samen werkt met journaliste Lubna ( vriendin van Kika). Dit feest krijg een totale andere wending doordat er dingen zich afspelen in Amsterdam die ook ook po dit feest van invloed heeft.

    Tijdens het lezen wordt je aangenaam verast door de gebeurtenissen die zich afspelen in Amsterdan en Den-Haag. Tegen het einde vallen langzaam alle puzzelstukjes inelkaar.

    Monique Koemans heeft met deze roman een ijzersterk debuut neergezet. Een roman met de broodnodige spanning die dit verhaal tot een prachtig climax brengt.

  157. Het boek Tonio van A.F.Th. van der Heijden gelezen. Het is een prachtig boek over het verlies van een kind. Een requimroman vol met herinneringen aan het leven van zijn zoon en tevens het verhaal van een vader die, in de maanden na het overlijden van zijn zoon, een zoektocht doet naar de laatste dagen van zijn zoon.

  158. Ik ben vergeten de linkjes hier te plaatsen, maar ondertussen zijn boek 2, 3 en 4 uitgelezen. (Mijn recensies zijn niet verschenen op de volgorde dat ik de boeken gelezen heb, je moet dus even niet naar de datums kijken.) Alsnog mijn recensies:
    2. De wraak van een Koningsdochter – Paul Kustermans http://wordcraftandmystery.blogspot.be/2013/04/de-wraak-van-een-koningsdochter-paul.html
    3. Verdieping X – Kim Moelands http://wordcraftandmystery.blogspot.com/2013/03/verdieping-x-kim-moelands_17.html
    4. Fataal – Robert H. Schoemans http://wordcraftandmystery.blogspot.be/2013/04/fataal-roger-h-schoemans.html

  159. “Sjaco” van Conny Braam, een historisch verhaal over een crimineel in de 18e eeuw, welke alle hoge heren van Amsterdam tart door niet te bekennen dat hij de leider is van een inbrekersbende en heeft ingebroken in een landhuis.
    Hij wordt verhoord, opgehangen aan zijn armen met gewichten aan zijn voeten, maar toegeven doet hij niet. De neef van de hoogste Amsterdamse gezaghebbende officier krijgt toestemming om de verhoren bij te wonen en samen met zijn buurvrouw vatten ze genegenheid op voor deze boef en doen er alles aan om ervoor te zorgen dat hij niet veroordeeld wordt.
    Uiteindelijk wordt Sjaco veroordeelt, maar gaat in hoger beroep, dat een grote afgang is voor de hoofdofficier, maar door allerlei gekonkel wordt de boef Sjaco als nog veroordeelt en terecht gesteld op de Dam in Amsterdam. Hij wordt geradbraakt en uiteindelijk onthoofd.
    Een prachtig verhaal wat zich afspeelt in Amsterdam en de Jordaan in de 18e eeuw en dit was mij 8e boek.

    • Klinkt als een heftig boek, met al die martelingen en de terechtstelling. Ik ben wel benieuwd hoe dat beschreven is. Hoewel, misschien ook wel niet… Hoe vond jij die passages?

      • Had wel zo iets van ja zo krijg je altijd een bekentenis en ben je er snel vanaf. Zo wordt er geschreven dat als je niet direct bekend dan is er de schenenkraker, en ja wat moet je dan? Bekennen betekent waarschijnlijk heftige martelingen of de dood, niet bekennen dan kraken ze even je schenen en krijg je ook heftige pijnen en ben je kreupel.
        Maar gelukkig werd dit ook weer niet te uitgebreid beschreven in dit boek.

  160. Mijn negende boek is wederom een luisterboek wat ik heerlijk heb geluisterd toen ik heen en weer moest naar Geleen. Drie heen en drie uur terug. Het boek “Rendez-vous” van Esther Verhoef gaat over een gezin dat een oud vervallen landhuis koopt in Frankrijk om dit op te knappen en een hotel in te vestigen. Een mooi verhaal dat uiteindelijk uitloopt op een overspelige echtgenote (met een van de werklui), afpersing en bedrog en uiteindelijk moord.
    De echtgenote begint een relatie met een van de werklui, de man werkt keihard mee en heeft nergens meer oog voor en de baas van de werklui bedriegd iedereen en perst de echtgenote af door te dreigen haar relatie met de werkman te verraden. De echtgenote probeert te bedenken hoe ze van deze man af kan komen. Uiteindelijk wordt de man vermoord, door ……..
    Het verhaal wordt vertelt vanuit de vrouw, die in de cel zit te wachten op verhoor, waardoor de verdenking op haar valt het hele boek door, maar uiteindelijk iemand anders blijkt te zijn.
    Een erg goed verhaal, en spannend genoeg om toch vele kilometers gereden te hebben zonder op de weg te letten, denk ik 🙂

  161. Het boek “Dubbel rood” van Lidewij Martens had ik al vaker zien staan in de bibliotheek en iedere keer pakte ik het en zette ik het weer terug. Nu heb ik het toch maar meegenomen en gelezen.
    Het verhaal gaat over een man die op een veerboot heen en weer vaart, 8 uur per dag, 6 dagen per week. Op een dag stapt er een meisje de kajuit binnen en laat zich niet meer wegjagen. Uiteindelijk komt het verhaal van de man eruit en gaat over zijn stuk gelopen huwelijk en zijn aan anorexia leidende dochter. Dit laatste heeft me erg aangegrepen, hoe een slimme jonge meid haar hele leven vergooit door niet meer te willen eten.
    Mijn 10de boek was een mooi aangrijpend verhaal wat ik in één adem heb uitgelezen.

  162. Boek 7/30: Tonke Dragt met De Zevensprong
    Mijn vierde boek van Tonke Dragt, een boek voor jongere kinderen. Omdat het al in 1966 geschreven is zittern er wat verouderde elementen in, telefoon in de gang, ook school op zaterdag. Dit past mooi bij het sprookjesachtige verhaal over meester Frans en zijn avonturen met de zes wegen van de zevensprong. Het gaat over vertrouwen en samenwerken, maar ook over het meerdere personen kunnen zijn, zoals Rode Frans of meester Van der Steg en Roberto of de Brozem. Mooi boek!

  164. IV van Arjen Lubach gelezen, een Dan Brown look-a-like. Spannend boek, ik had het boek dan ook snel uit. Er zit een goede verhaallijn in waardoor steeds meer stukjes van de puzzel op hun plaats vallen. Het verhaal (ook al begint het boek in Frankrijk) speelt vooral af in Nederland en gaat ook over Nederland, wat voor mij een pluspunt is voor dit boek. Minpuntje vind ik dat het lijkt alsof het ArjenLubach het concept van de DaVinci code heeft gebruikt voor dit boek. Echter als je het wil lezen, lees het nu, dit is het moment, actueel, het is echter beter om dit niet nader uit te leggen, het is leuk om er al lezend achter te komen.

  165. Twee nieuwe Nederlandse boeken deze week:

    Hotel Tussentijd (Lisa Boersen, illustraties van Lars Deltrap)
    Een vrolijk boek over je schamen. Wie zich zo schaamt dat hij zich in de wc verstopt, kan in Hotel Tussentijd terechtkomen. Daar staat de tijd een dag lang stil. Voor kinderen vanaf circa 9 jaar.
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/04/19/schamen-hotel-tussentijd-boersen/

    Hooggeëerd publiek (Els Vlieger)
    Een prentenboek over tellen en circus, met een heel eigen illustratiestijl.
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/04/16/tellen-circus-els-vlieger/

  166. Boek 11, alweer een luisterboek van Esther Verhoef, nu “Alles te verliezen”. Heerlijk zo luisterend in de auto, is het ineens niet meer erg om in de file te staan 🙂
    Het boek gaat over een vrouw, gelukkig getrouwd, 2 kinderen en niet slecht geboerd. Dan ineens komt haar verleden weer naar voren doordat ze wordt bezocht door de oude vriend die zijn geld komt halen die hij 10 jaar geleden bij haar in bewaring heeft gegeven. Een erg goed en spannend boek met een voor mij toch wel onverwacht einde.

  167. Boek 12 is een boek van een turkse nederlander Murat Isik en heet “Verloren grond”. Is in het nederlands geschreven dus telt mooi mee. Het verhaal gaat over een turkse familie in Turkije, wonen in een arm dorp maar hebben het goed. De man is een bekend verhalenverteller en verder herder. Maar na een ongeluk raakt de man zijn linkerbeen kwijt en vervalt de familie in armoede.
    Een mooi verhaal over een erg koppige man.

  168. Rob van der Linden – De handelingen van Thomas
    Dit is een indrukwekkend, knap geconstrueerd boek. Het speelt in de eerste eeuw in heel Europa en het Midden-Oosten, dus Romeinen, Bataven en Jezus Christus komen erin voor. Het begint met de afzonderlijke geschiedenissen van de reisgenoten die elkaar later in het boek vinden. Zoals bij veel dikkere boeken is het middengedeelte wat taaier, maar wel goed door te komen. De vele taalgrapjes zijn vaak leuk, soms een beetje flauw. Al met al een aanrader!

    niet uitgelezen: Kees van Beijnum – Een soort familie
    Na ‘Dichter op de Zeedijk’ had ik wel zin in nog een boek van deze schrijver, maar na 158 bladzijdes leg ik het toch weg. De vaart komt niet in het verhaal, het pakt me niet en ik ben niet benieuwd naar hoe het verder gaat. Jammer.

  169. Boek 5 dat ik gelezen heb was de geschenkenbundel van uitgeverij Luitingh- Sijthoff, “Zin in 2013!” (Ik ben lid van het leespanel van uitgeverij Luitingh- Sijthoff, vandaar dat ik deze geschenkenbundel heb ontvangen). De verhalen zijn geschreven door Ilse Spall, Astrid Harrewijn en Lisette Jonkman. Het geschenkboekje bevat drie leuke, grappige en originele verhalen over drie jonge vrouwen rond de jaarwisseling.

    http://www.goodreads.com/review/show/503913380

  172. boek 2

    Het boekenweekgeschenk – Kary Kepla

    Een dun boekje dat leest als een trein. Een freelancer die op de redatie veel rot klusjes toegeschoven krijgt heeft nu een opdracht om een beroemde auteur te gaan interviewen. De auteur krijgt een writersblok en Janna helpt hem met ideeen tijdens de interview sessies. Het boekje is luchtig geschreven met een vleugje spanning en aan het einde een wending die je niet verwacht. Een boek dat je even snel tussendoor leest.

  173. 4/15 Ik heb afgelopen week De verjaardagen gelezen van Hanneke Hendrix. Een geweldig boek. Het verhaal is aangrijpend en vanaf de eerste pagina wil je blijven doorlezen. De onverwachte wendingen maken het verhaal compleet. Zeer ze moeite van het lezen waard!

  174. Ik heb het boek Bibi gaat er voor gelezen. Het is een kinderboek (c), maar ik weet de weg in de bieb niet meer door verbouwing….. Het is een leuk boek, in het begin wat saai, maar later veel spanning. Door dit boek kom je er wel achter hoe makkelijk je met loverboys te maken krijgt. Leerzaam dus.

  175. Twee boeken deze week:

    1) een prachtig prentenboek, echt: Ik wil ook! (auteur Bibi Dumon Tak, illustraties Annemarie van Haeringen)
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/04/26/prentenboek-ik-wil-ook-haeringen-dumon-tak/

    2) Verzin een list! (Annet Jacobs, illustraties Marieke Nelissen), prettig leesvoer voor vierdegroepers, avi E4). Mijn vierdegroeper vond het leuk om over een schildpad te lezen. Hij is nogal van de reptielen. 🙂
    http://mevrouwkinderboek.nl/2013/04/23/leren-lezen-jacobs-verzin-list/

    Het gaat veel te hard met het aantal boeken voor deze uitdaging. 🙂 Dat komt doordat ik begin dit jaar besloot om over alle boeken te bloggen die ik lees, ook die waarbij ik geen doetips maak. Er zitten ook veel prentenboeken bij dit jaar, dat gaat natuurlijk ook hard… Dan mogen het ter compensatie wel meer boeken zijn dan ik me had voorgenomen, vind ik. Dikkere leesboeken komen er ook weer aan de komende weken!

  177. J.J. Voskuil – Het Bureau 7: De dood van Maarten Koning
    Dit is het laatste deel van een geweldige serie dikke boeken. Het gaat over het leven van de Maarten Koning, het alter ego van Voskuil, waarbij de nadruk ligt op zijn werk bij het Meertensinstituut. Er zijn veel herkenbare situaties die briljant beschreven worden. Ik heb er enorm van genoten. Kortom: een aanrader, vooral voor iedereen die op kantoor werkt.

  180. PAAZ van Myrthe van de Meer (mijn 10e al) gelezen, goed boek. Het boek neemt ons mee naar de gesloten afdeling op de psychiatrie, het laat zien hoe men hier leeft in een eigen wereld. Met de verschillende patienten en medewederkers, onderlinge menings verschillen en behandelwijze van de verschillende specialisten. Het is een wereld waar een buitenstaander niet zomaar binnen komt. Op naar nr 11 Eline Vere, lezen (ik lees mee met de twitterleesclub) weet niet of dat wat is voor mij.

  185. Marente de Moor – De Nederlandse maagd
    Het onderwerp spreekt me niet aan, maar bij goede literatuur maakt dat niets uit. Het heeft dan ook de AKO-literatuurprijs gewonnen. Daarom wilde ik het toch lezen, ook omdat ik wel benieuwd was naar deze dochter van Margriet de Moor, waarvan ik erg mooie boeken heb gelezen. Het is een boek voor wie van literatuur houdt: goede beschrijvingen van omgeving en sfeer, alsof je er zelf bij bent. Het verhaal steekt ook goed in elkaar. Ondanks de literaire taal heb ik dit boek vrij vlot door gelezen. Ik was ook steeds nieuwsgierig naar wat er verder zou gebeuren, want het gaat over het onthullen van geheimen. Ik ben dan ook van plan ook de eerste roman van deze schrijfster ook te gaan lezen.

Reacties zijn gesloten.