Dit boek kwam ik tegen bij een tweedehands boekenmarkt. Het stond al op mijn verlanglijstje dus heb ik het meteen meegenomen. Op vakantie kwam ik er niet aan toe (neem jij ook altijd teveel boeken mee?) maar nu dan eindelijk wel. Ik was wel benieuwd naar die maffe Indiase moeder van de schrijver.
Het viel me wat tegen, het was niet zo grappig als ik verwacht had, maar toch wel leuk om te lezen.
Mama Tandoori: Waar het over gaat
Van de website van de schrijver: “Mama Tandoori is het geromantiseerde verhaal van de Indiase moeder van Ernest van der Kwast. Ze leeft bij het motto ‘Gratis is goed’ en heeft altijd een deegroller op zak. Ook de rest van de familie is een bont gezelschap. Uncle Sharma speelde als Bollywoodster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit de grote atletiekbelofte van India. Zonder schroom vertelt de schrijver over de levenswandel van zijn onalledaagse familieleden, wier voetstappen nog lang in de oren van de lezer zullen naklinken.
Mama Tandoori: Wat ik ervan vond
Het boek bestaat uit 10 hoofdstukken die elk over een ander onderwerp betreffende van der Kwast en zijn familie gaat. Sommige zijn leuker dan anderen.  Zo is er een hoofdstuk dat behandelt hoe Mama van der Kwast in Nederland aankomt, en één waar ze met Ernest’s oudste broer naar Lourdes gaat. Maar er is ook een heel hoofdstuk over een Bollywood oom, wat op zich wel interessant was, maar bijna niet over Mama Tandoori ging. En ik verwachtte een grappig boek over Mama Tandoori. Dat was dus niet altijd het geval.
Eigenlijk komt het erop neer dat ik dit boek met een bepaalde verwachting las, die niet helemaal klopte. Had ik andere verwachtingen gehad, dan had ik het waarschijnlijk veel beter gevonden. De schrijfstijl bijvoorbeeld is prima. Het boek is geschreven als fictie, dus niet alles zal helemaal kloppen maar ik neem aan dat de grote lijnen van het verhaal wel echt gebeurd zijn.
Mama Tandoori is tenenkrommend lastig. Zo wil zij altijd het goedkoopste dat er te krijgen is, en liefst nog gratis. Omdat ze een begeleiderskaart heeft om met haar verstandelijke gehandicapte zoon te kunnen reizen, meent zij dat ze maar één kaartje nodig heeft, en zelf gratis mee mag reizen – óók op internationale busreizen (naar Lourdes). En ze krijgt het nog gedaan ook! Aan de ene kant ergerde ik me nogal aan haar, aan de andere kant bewonder ik wel wat ze allemaal voor elkaar krijgt.
Een aardig verhaal, maar niet helemaal wat ik verwachtte.
Mijn waardering: 3.5/5
Bladzijden: 216
Publicatie datum:Â 2010
Dit boek heb ik: gekocht op een tweedehands boekenmarkt
De Boekblogger 
Ja ik heb dat ook! Je verwachtingen kleuren je bmik enorm. Moeten we dan maar geen blogjes meer lezen? Driewerf ….neen! Gewoon goed om even van bewust te zijn.
Nee, joh, theetante. Verwachtingen mogen best. Maar soms gaat het niet helemaal goed. Of: als een boek héél goed is en voldoet niet aan de verwachtingen, dan vind je ‘m nog steeds goed. Toch?
Ben het helemaal eens met deze recensie. Vond het boek “Mevrouw Mijn Moeder” van Yvonne Keuls heel goed, waarschijnlijk een andere beeld in gedachte gehad bij dit boek.
Joke, ik heb Keuls’ boek niet gelezen, bedankt voor de tip.
Ik neem ook altijd teveel boeken mee op vakantie, want ik ben bang dat ik niets te lezen heb. Onzin, want dit jaar was er zo’n ruiltafel en ze verkochten veel leuke boeken bij de supermarktjes. Omdat ik ook in het Engels lees, zou ik dus prima met één boek op reis kunnen gaan! Uiteindelijk heb ik zelfs maar anderhalf boek gelezen die week, want we hadden teveel andere dingen die we wilden doen!
Dit boek klinkt trouwens niet als iets wat ik snel zou pakken. In ieder geval nu niet, omdat ik even in een young adult/fantasy bui ben, dat leest wel zo lekker weg naast mijn stage.
Grappig he, Roxanne, mensen die “bang” zijn dat ze niet genoeg te lezen hebben in de vakantie. Leuk dat je zoveel te doen had in de vakantie dat je nauwelijks aan lezen toekwam, nog beter!
Als je druk bent met school is het heerlijk om wat eenvoudigers te lezen – deed ik ook wel op de uni. 🙂
Haha, de rode peper op de voorkant van het boek zegt zo te lezen alles over de moeder/hoofdpersoon. Lijkt me een leuk tussendoortje (niet oneerbiedig bedoeld). Ik moet wel zeggen: nu jij over hoge verwachtingen begint waar niet helemaal aan voldaan werd, heb ik juist minder verwachtingen. Wie weet hoe goed ik het vind als ik het ga lezen.
Joyce, misschien vind jij het inderdaad wel heel leuk, omdat je er minder van verwacht. Inderdaad een leuk tussendoortje.